korkuyorum

hayır, niye delirem,keyfim yerinde.

o korku anksiyete belirtisi. sonunda bişey olmuyor. nasıl delirdim? olayı gerçek değil yani.

Delirme dedigin olay anlikta olabilir. Hersey yolunda giderken bi gun kalkmissin kafanda birsey.. O birsey kisa zamanda aklini alir senden. Kontrol edemezsin.

Evet korkuyorum.

İşte ben de onu soruyorum aslında. Delirmekten korkan ya da delirmeye başladığını hisseden delirmiyor da kim deliriyor? Bi sabah uyandım ve delirdim gibi bi şey mi?

son yıllarda en büyük korkum bu sanırım. neden bilmiyorum ama sürekli olarak kendimi mental olarak tartma ihtiyacı hissediyorum. öyle aşırı bir her hareketi sorgulama hali değil ama mesela "bu hafta kafam yerinde mi?" diye düşünüyorum bazen. iyi miyim, kendimde miyim, nereye gidiyorum vs.

delirmek çok korkunç bir şey. çok zeki olduğumdan değil ama yine de beynimin sahip olduğum en değerli şey olduğuna inanıyorum. nefes almaya devam ettiğim sürece onun sağlıklı olmasını isterim. aksi, benim için en acınası şey olur. bu çoğu kişi için geçerli. mesela annemin delirdiğini görmektense ölmesini tercih ederim. akıl sağlığını kaybetmiş insanlara acımıyorum ama çok üzülüyorum, kalbim kırılıyor resmen. şöyle bi' dürtüp "niye kaybettin olum?" diye sorasım geliyor. annemin ölmesi hayatın bir parçasıdır, acı verse de yaşamın doğal bir sonucudur ama beni tanımaması, en basit işlerini bile göremeyecek hale gelmesi... ben bunu kabullenemem açıkçası, bana çok ağır gelir.

en kötüsü de sanırım ömür boyu bu korkuyla yaşayacak olmak. bir gece dişimi fırçalamasam, "hasta mısın lan sen, kişisel bakımını ihmal eder mi oldun it oğlu it, yarın da altına sıçarsın kesin, püüü!" diye kızıyorum kendi kendime. şu an iyiyim ama bu kafayla delirip de farkına varmayacağım herhalde jshjsk

Bugun bunu dusunuyordum. Dusunmek deliligi anlayabilmek icin pek etkin bir yontem degil, bunu kabullendim once. Ama delirdigimin dusuncesi bile ufak bir urperti duymama yetti.

Kontrolun elimizde olmamasi kimilerine sempatik ve heyecan verici gelebilir bile. Yalniz kontrolsuzluk hic de oyle tatli bir sey degil, ozgurlukle karistiran bir cok insan var etrafimda. Aci verici midir bilmiyorum, cunku farkindalik da minimum duzeyde olsa gerek. Ancak tahmin yurutebiliyorum, dedigim gibi dusunerek bir yere varmak zor.

Aynen bir gun kalkiyor ve deliriyorsun. Cunku hastalik bu. Nasil bir gun kalkiyorsun grip oluyorsun. Delirmekte bir beyin hastaligidir. Hormonlar degisiyor neticede.

Ayrica cok buyuk bir yikim cok buyuk bir izdirap oldugunu dusunuyorum. Ara ara akliniz yerine geldiginde aslinda yini kontrol edemeyeceginizi bilmek cok kotu olmali. Isinizi, okulunuzu, sevgilinizi kaybetmek, dusunememek, korkunc..

Neyseki tip ilerliyor ve yeni yeni ilaclarla sanirim delilikte kalkicak yakinda.

donem donem korktugum oldu. ama boyle zamanlarda beynimin olmasi gerektigi gibi calismadigini dusunup ilerisi icin kendimi duzeltmem gerektigini hissedebiliyorum, ki bu bile bence saglik belirtisi. tamamen kafayi siyirmis olsaydim kendime 'bak boyle gidersen sonun hayir degil, dogru dusunemiyorsun su an' diyemezdim, cunku coktan bunu dusunebilme yetimi kaybetmis olurdum. ha, bu dusunce benim iyilesmeme katki sagladi mi, onu bilmiyorum. bence bir travmadan sonra bu sekilde delirenler de bunun ayak seslerini duyuyor olmalilar. baska turlusune aklim ermiyor. bir gecede 'hadi ben delirdim, hoscakalin normlar' olmaz herhalde. bence onlar, bu ayak seslerini duydugu halde karsi koyabilecek gucu kendinde bulamayanlar, ya da karsi koymak istemeyenler. tabii bu dedigim psikotikler icin boyle olmayabilir. hatta degildir gibime geliyor. simdiye kadar hic oyle biriyle iletisime gecmedim, klinik bilgim de yok. onlarda hic mi 'acaba bunlar gercek degil mi' dusuncesi olmaz, ben de cok merak ediyorum.

baya korkuyorum. ailemde akıl hastalığı olan birkaç kişi olduğu için küçüklükten beri de korkardım.

hatta bir dönem bazı şeylerin sonucunda aklımı kaybettim heralde delirenler de delirmeden önce böyle şeyler yaşıyorlar gibi bir paranoyaya bile kapıldım. tam böyle düşündüğüm gün hiçbir şey gerçek değilmiş her şey boşmuş ve önceki dertlerim saçmalıkmış gibi gelmişti. sonra geçti tabi bunlar.

ama delirme evresini ben de gerçekten merak ediyorum. bunu belki de çok az insan bilir zaten. yavaş yavaş delirse de insan o an gerçekliği o sonuçta.

Bi doktor, anksiyete hastaları en çok değer verdikleri şeyi kaybetmekten korkar. Senin gibi delirmekten korkanlar da zekasına güvenen, her işi aklıyla cozebilecegine inanan insanlardan çıkar gibi bi şey demişti. Yıllar içinde aklımı kullanarak birtakım kritik mevzulara çözüm uretemedigim için iki senedir bende de aşırı bi delirme korkusu var. Demek ki, o kadar iyi kullanamıyorum kafami, olmasa da olur mu diyorum içten içe, bilmiyorum ki. Beyin çok acayip bi varlık. Kim bilir arka sokaklarda ne olduysa, kendini kitlemeyi falan seçti. Biliş faaliyetlerim ciddi sınırlı son iki yıldır, algılama, hatırlama, hafıza, çağrışım. Gerçeklik algimda bile sapmalar olduğunu dusunuyorum zaman zaman. Mesela dün klip izlerken "Keşke bundan sonra da Sia calsalar" diye geçirdim içimden, çat Sia'nin klibi dönmeye başladı. Az önce "Acaba klip cidden başladı mı, ben mi öyle sandım" diye dusunurken buldum kendimi. Bayağı huzursuzum yani bu mevzuda.

Korkuyorum. Bir arkadaşımın ilk psikotik atağının başlangıcında bana "bana ne oluyor şu anda?" diye çaresizce sorması, hiç beklemediği bir anda herkesin başına gelebileceğini düşündürüp daha da korkuttu. Kimsenin başına gelmesin.

...artan gerilimi çeşitli kanallarından birinden akmaya başlar ve fırtına gibi kontrolsüz bir sel halinde fışkırır, bu sele De lilik denir. Bazen de çökme yavaş olur. Başlangıçta farkedilmeyen ama yavaş yavaş artan bir basınç. îç kemiren bir hoşnutsuz luk, üzerinize saldıran çocuksu bir korku; bunlar durmadan genişleyen bir yörüngede ilerleyerek kişilik denilen esraren 49 tuluş. Dayanılamayacak bir şeyden kaçış. Ve işte bu neden le Delilik geldi. Kurtarma; saf, basit, katıksız kurtarma." Delilik, bizleri eline alan İnsanî korkuların hiçbirini bil mez. Hata yapmayı - vicdanı olmadığından - Tanrı korkusu nu, veya şeytanları da bilmez. Bu dünyada hiçbir şey, başı nı kaldırıp hak iddia ettiğinde, onu durduramaz. Onun seçti giz gücün üstünde oymalar yapıyorlar. Bu, belki de öyle küçük ve yavaş hareketlerle oluyor ki, başlangıçta farkedilmiyor. Sonra 'yıkım' başlıyor. Mantık ve aklın şeytanca kuruntular tarafından yok edilmesi sonun da melekelerin, yetilerin çökmesine biz 'yıkım' diyoruz; tem kinli ve düzenli düşünceler buna boyun eğiyorlar. Mantığın düzenli yolunda, vahşi bir düzensizlik hüküm sürüyor ve bü tün duygular ayaklanıyor, başkaldırıyor. Yıkım. Yine de, her olayda olduğu gibi, görüş açısı manzarayı değiştirir. Ben, Delilik denen bu olgunun öbür yakasında duruyorum ve elimi öbür tarafa uzatmak, oraya geçmeyi bir gün başarabilenlere uzanabilmek istiyorum. Veya (Tanrı on ları esirgesin!) sevdiklerinin yanında durup bariyerin yüksel mesini seyretmek, ölümden beter olan ve karşıya geçmenin mümkün olmadığı bir uçurumu görmek. Onlar, gerçek kay bın ne olduğunu; tabutların, mezarların ve yumuşak topra ğın sakin, sessiz finalinin daha çok tercih edilebileceğini de neyerek öğrenirler. Onlara, şunu söyleyebilirim; (çünkü ben biliyorum, ben oradaydım) "Unutmayın ki bir ruh, o Delilik denen belirsiz denizde seyrederken, sizin kaybettiklerinizden çok daha faz la ve daha önemli şeyler kazanmıştır. Normal, aklı başında insanların Yıkım dedikleri şey, Deliliğin vahşi isterisini ta nıyanlar için - ben bunu iyi bilirim- bir kurtuluş anlamına gelir. Azat edilme. Kaçış. "

Dayanılamayacak bir şeyden kaçış. Ve işte bu neden le Delilik geldi. Kurtarma; saf, basit, katıksız kurtarma." Delilik, bizleri eline alan İnsanî korkuların hiçbirini bil mez. Hata yapmayı - vicdanı olmadığından - Tanrı korkusu nu, veya şeytanları da bilmez. Bu dünyada hiçbir şey, başı nı kaldırıp hak iddia ettiğinde, onu durduramaz. Onun seçti giz gücün üstünde oymalar yapıyorlar. Bu, belki de öyle küçük ve yavaş hareketlerle oluyor ki, başlangıçta farkedilmiyor. Sonra 'yıkım' başlıyor. Mantık ve aklın şeytanca kuruntular tarafından yok edilmesi sonun da melekelerin, yetilerin çökmesine biz 'yıkım' diyoruz; tem kinli ve düzenli düşünceler buna boyun eğiyorlar. Mantığın düzenli yolunda, vahşi bir düzensizlik hüküm sürüyor ve bü tün duygular ayaklanıyor, başkaldırıyor. Yıkım. Yine de, her olayda olduğu gibi, görüş açısı manzarayı değiştirir. Ben, Delilik denen bu olgunun öbür yakasında duruyorum ve elimi öbür tarafa uzatmak, oraya geçmeyi bir gün başarabilenlere uzanabilmek istiyorum. Veya (Tanrı on ları esirgesin!) sevdiklerinin yanında durup bariyerin yüksel mesini seyretmek, ölümden beter olan ve karşıya geçmenin mümkün olmadığı bir uçurumu görmek. Onlar, gerçek kay bın ne olduğunu; tabutların, mezarların ve yumuşak topra ğın sakin, sessiz finalinin daha çok tercih edilebileceğini de neyerek öğrenirler. Onlara, şunu söyleyebilirim; (çünkü ben biliyorum, ben oradaydım) "Unutmayın ki bir ruh, o Delilik denen belirsiz denizde seyrederken, sizin kaybettiklerinizden çok daha faz la ve daha önemli şeyler kazanmıştır. Normal, aklı başında insanların Yıkım dedikleri şey, Deliliğin vahşi isterisini ta nıyanlar için - ben bunu iyi bilirim- bir kurtuluş anlamına gelir. Azat edilme. Kaçış. Deliliğin keskin dişlerinden kur ği kişinin başka tercih hakkı yoktur. Onu izlemeleri, söz dinlemeleri ve ümitsizce, onu tatmin edecek bir beceri göstermeye çabalamaları gerekir. O bir yaşam gücüdür, kendi ağına dolaşmış bir yaşam. Kimse onu düzeltemez, çünkü iplikler kendi etrafında dolaş mış, kördüğüm olmuş. Hiçbir tabiat olayı bu kadar ürperti veremez. Ancak bir tayfun- bir Niagara Şelalesi veya okyanusların gelgiti, delir miş bir beyin kadar kolaylıkla zaptedilebilir! Onu hiçbir şey durduramayacak - onu tutabilecek hiçbir şey yok; kendi karanlık mağaralarında kaderini takibetmek için çevresini silip süpürmesini hiçbir güç engelleyemez. Onun hakkında çok az şey biliniyor ve kurtulma zamanı ge lince onu hiçbir şey durduramaz. Bunun bir esaret mi yoksa kurtuluş mu olduğu o kişinin görüş açısına bağlıdır. Esaret nedir? Özgürlük nedir? Bunların tanîmları, Deliliğin ne ol duğu bilmecesinin eksiklerini tamamlar; çünkü delilik her ikisini de kapsar. Ben Deliliğin gücünü - ve acımasız esrarı nı - hergün gördüğüm halde ve onu çok yakından tanıdığım halde, beni sürüklediğini ve - (nereye, bilmem) alıp götürdü ğünü hissetmiştim - cehenneme giden yol boyunca sürüklen dim ve diğer tarafta da çok uzaklarda, mantık ve aklın do nuk, sıkıcı yönlerini hissettim - yine de, bu olağanüstü yol culukta yaşadığım tecrübeleri anlatabilmem çok zor. Hiç değilse şunu öğrendim: hiçbir şeyin ondan korktuğu muz, ürktüğümüz ve beklediğimiz zamanki kadar müthiş ol madığını, bu gerçek başımıza geldiğinde anlarız."

Bert Kaplan - Akıl Hastalarının İç Dünyası kitabından psikoz geçmişi olan bi hastanın yazdıkları.

farkına varamıyor olacağımdan korkuyorum.

korkmuyorum, hatta hoşuma gidiyor sanırım. şu sıralar tam bunu farketme aşamasındayım. kendi kendime düşünüp gülüyorum, absurd şarkılarda ağlıyorum. hiç yapmadığım şeyleri şiddetle yapmak istiyorum ve bunun gibi birsürü şey. insanların bana bakışı değişiyor bunu görüyorum ama umursamıyorum. delirtenler utansın ben neden utanayım deli miyim ^^ sanırım böyle daha mutlu olacağım. süreci hızlandıracak şeyler olsa keşke.

Buranın yarısı saten ilaç kullanıyor. Ben kullanmadım hiç ama Hepimiz az buçuk deliyiz

'Bir gün delirirsem' diye hiç korkmadım ama bir kere 'Aaa, deli miyim' diye korktum. Şu an için öyle bir korkum yok. Delirme değil de, kaliteli yaşayamama korkum var. Bir psikoza yakalanma korkum yok ama 'Acaba bir çeşit nevrozdan çekiyor muyum' diye düşünmüyor değilim.

'Deli' bir çok yakın tanıdığım vardı. Birkaç rahatsızlık birden. Hiçbir şey bir günde gelmedi. Küçük küçük şeyler biriktikten sonra resmi bir delilik oluştu. Öncüleri vardı. Ağır şeyler yaşıyordu. Gerçi çoğunlukla kontrol altında olabiliyordu. Onda gördüğüm şu oldu: Delirmemek için bilerek deliliğe vurmak gerek. Örneğin, çok mu can sıkıcı şeyler oldu, her şey üst üste mi geliyor; kontrollü bir şekilde manyak kahkahaları atmak ya da ne bileyim, sokakta dans etmek gibi, zararsız ve bilinçli yapılan deliliğe vurma egzersizleri en çok işe yarayanlar. Düşün ki bir piston var, birisi sürekli aşağı itiyor ve sen de kapsın. Basınç sürekli artıyor ve bir noktadan sonra patlayacaksın. Patlamadan o basıncın bir kısmını dışarı vermek gerekiyor; deliliğe vurma da o işe yarıyor.Gazı alıyor, böylece pistona biraz daha sıkışma payı bırakıyor.

Bir de delinin deliyi dakikada tanıması gerçek. Bazı deliler teşhis koyacak kadar iyi biliyorlar bu işi. Onlar 'İyisin' diyorsa iyisindir.

@hasmet: deliliğin kıstası ilaç kullanmak değil. Odaklanma problemi için de ilaç kullanan var. İnsanları zan altında birakmayalim.

ayço'nun söylediği şeyi üstüme alındım :D

okb'nin uç aşamalarında uzun bir süre geçirdim. bi ara psikoloğa her seansta, "aklımı kaçırıvericek gibi oluyorum" diyordum, çünkü gerçekten öyle hissediyordum. zavallı, "okb ritülleri saçmalıklarını yerine getirmekte inat ettiğin için delisin zaten" diyemeyeceği için "bişey olmaz" dedi hep, gerçekten de o korktuğum çizgiyi geçmedim hiç. ama sonra anladım ki öyle bişey yok, delirmek öyle bişey değil zaten. stresin dibine vurunca yaşadığımız yanılsamaları deliriyoruz zannediyoruz, hepsi bu.

özetle, bence iyisin :D

korkmuyorum. delirirsem de deliririm nolcak yani? kısmet :/ hayatta iki seçenek yok. genelde iki ucun arasında savrulup duruyoruz ve hayatımızı istediğimiz kadar mantık çerçevesinde yaşayalım, o iki uçtan birine savrulmak şans işi. çevremiz, içinde bulunduğumuz toplum, sevdiklerimiz, işimiz etkiliyor. bunlara etki etme derecemiz de kısıtlı kalacağına göre, korkmuyorum yani olacağı varsa olsun.

@manuel: sfhkgs sen yetkili bi deliye benziyon. Sana güveniyorum :p

evvallaah ;) (kafamda hunili hayal et)

Bize öyle bir bilgi gelmedi. i.hizliresim.com


Delirme konusunda da bir süreç olan durumlarda hastanın süreci fark ettiğini sanmıyorum. Süreç olmayan durumlarda ise bir travma etkili oluyordur ki zaten o da bir anda olup değişme konusu.

Nö

Herşeyi detaylandırmaktan ölüceksin

Basit düşün, basit yaşa

arada bi kafayı çoktan yedim de bunların hiçbiri gerçek değil ben aslında yok muyum gibisinden sorguluyorum ama çok da şey yapmıyorum. sonuçta gerçek de çok keskin sınırlarla belirlenmiş bir algının sonucu değil.

takıntı ve anksiyetenin en son raddesinden iki büyük korku vardır 1. aklımı yitiricem 2. ölücem.

sizin yerinizde olsam bi psikiyatriste danışırım, bir yakınım bu korkusu yüzünden ciddi ilaçlar kullandı

Doktora gorunuyorum düzenli olarak.

@cecilia: Allah da beni boyle yaratmış :]

sınavdan sonra pırıl pırıl olucaksın, demedi deme :)

Ağır ruh hastalıklarının hiç birinde kişi hasta olduğunun farkında değildir içgörü falan mümkün değil yani. Geceden sabaha delirmiyorlar bu bi süreç ama iplerin koptuğu bir an oluyor tabi. Nevrozlularda durum farklı hasta olduklarının olacaklarının farkındalar ama gereksiz bir farkındalık tabii. Delirmekten korkanlar Delirmezler evet çünkü dediğim gibi delirecek olan ağır hastalar durumlarının farkında değil.

Yaklaşan tehlikenin ayak sesleri ancak nevrozdan psikoza geçişte olur ki o da işe yaramaz, mesela depresyondaki bir hastayı düşünelim başlangıçta durumunun farkındadır depresyonu büyüdüğünde hasta içinde bulunduğu durumdan kurtulmak için bilinçdışı bir savunma mekanizması geliştirir çoğunlukla sağlıklı olmayan bu mekanizma hastayı şizofreni gibi ağır bir hastalığa sürükleyebilir.

Delirme kavramı göreceli dediğin gibi, şu sınırı geçince hasta deli sayılır gibi bir durum yok haliyle.

Ve evet korkuyorum çünkü delirdikten sonra bilinç kapanıyor yani kişi deli olduğunun farkında olmuyor. Aslında güzel bir şey olabilir bilemiyorum ;) ama delirmeyeyim ya böyle iyi.

@manuel: bana da öyle geliyor. Süper bi dönüm noktası olacak bu sınav benim için gibi hissediyorum. Ay hadi ins cnm yha ;)

tabii ki hayır evlat neden mi çünkü

Ben deliyim…
Yorgun ve yalnızım. Kaldırımlara misafirim...
Gecenin gözleri üzerimde.
Denizin ortasında küçük bir adayım, yüzme bilmem…
Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. Kapıları kapatmışım üstüme, sürgüleri beynime çekmişim.
Ey! Sabreden derviş bana da sabretmeyi öğretsene.
Ben deliyim, ama çok şey bilirim.
Renkler ve zevkler hiçbir şey ifade etmez bana...
Sonların başladığı yerden, başlangıçların son bulduğu yere gidiyorum.
Kara bir tren gibiyim yani, bir istasyondan bir istasyona, hep aynı raylar üzerinde.
Ben deliyim…
Yağmurun yağması benim için romantik değildir,
ben kurşun yağmurlarını bilirim.
Benim güneşim batmaz, dünyam dönmez, ayım hep mehtap halindedir, rüzgârlarım doğudan eser...
Kadehime doldurduğum hüzünle sarhoş olurum,
Mezem ise bir dilim umut.
Ezbere bilirim yaşamayı, yaşarken savaşmayı.
Ben deliyim.
Ben buralara ait değilim.
Dağları sırt sırta vermiş bir ülkem, surlarla çevrili bir şehrim.
12 den sonra volta attığım caddelerim, kızıl sakallı bir dayım bir de kara gözlü yarim var benim.
Ben Deliyim.
Söyleyemediğim düşüncelerim var.
Her akşam ayrı bir meydanda, Atatürk heykelinin karşısında, olmayan aklımı dar ağacına asar, ipini çekerim.
Ölüm, ölüm kurşun olup yağar üzerime.
Binlerce kez öldürülmüş ama ölmemişim.
Ben sıratın canbazı, doğal bir felaket, sosyal bir belayım.
Ben deliyim…
Benim mevsimim değişmez, sadece bahardır.
kuşlardan sadece güvercini bilirim, yüreğim kanatlarıyla beraber çarpar.
İnsanlardan yalnız çocukları severim, onları da büyüyünceye kadar.
Ben deliyim…
Bağıra bağıra şarkılar söylerim, sessiz sessiz şiirler yazarım. Bilmediğim yerlerin, tanımadığım kişilerin resimlerini çizerim.
Ben deliyim...
Kendimle sohbet eder, kendi kendime gülerim.
Telefon kulübeleriyle kavga ederim.
Asfaltın siyahında kaybolur, düşüncelere dalarım.
Çıkmaz sokaklarda kendimi arar, bir de üstüne güzel hayaller kurarım.
Sonra, sonra hayallerimle beraber suya düşerim.
Ben deliyim…
Çayım sekiz şekerlidir, cigara üstüne cigara yakarım.
Dumanı iner efkarımın şehrin üstüne.
Parayı sevmem ama para için çalışırım.
Dört yaşında aşık olduğumu, sonra babamın hiç başımı omuzuna dayamadığını hatırlar, hayal de olsa omuzlarında uykuya dalar, Rüyalar görürüm, uyandığımda hiçbirini hatırlamadığım halde...
Ben deliyim…
Güzel bir yaşam benim için anlam taşımaz, kimseye düşman değilim, kimseye de dost olmadım.
Ben kendime bile yabancıyım...
Duygularım hep sansüre uğramış, bir fahişenin hayatı gibi yalancıdır gözyaşlarım...
Ufacık bir bakış boğazımı düğümler.
Kimi özlediğimi bilmeden, hasretin en yoğun halini yaşarım.
Ah! İçimden dağıtmak gelir, dağıtamam ya, kendimi dağıtırım.
Gözlerimin kahverengisi gitgide koyulaşıyor, insanlarınki kankırmızılaşır.
Bakamam kimsenin yüzüne, sevgiye muhtaç bir yavruya döner yüreğim... Kalbim titrer, haykırırım ama duyuramam sesimi...
Yine de sardığım tütünde, yaktığım cigarada bulurum mutluluğu...
Ben deliyim, ağlamamaya yemin etmiş gözlerim...
Sonu dramla biten bir hatıra, üç bölümlük bir komedi dizisiyim.
Çoğu zaman çorbama kinimi doğrar, öfkemi kaşıklarım.
Zehir kokan bir gül biter dudaklarımın arasında,
Kimisi tükürür, kimisi öper.
Tükürene mezar, öpene lalezar olurum.
Ben deliyim...
Zülfün hergece ihanetler rıhtımında.
Ciğerimin üstünde sevdasını kurşuna dizer.
Ve ufacık bir bakış boğazımı düğümler.
Ben deliyim...
Bulmacaya benzerim. Kimi zaman soldan sağa bir nota.
Kimi zaman yukarıdan aşağıya Eski Mısır'da bir Tanrıyım.
Ben deliyim, geceyi ikiye böler, sonra hayatın adını yalan koyarım...
Ben deliyim, ben yüreklerde ünlem, kafalarda soru işaretiyim.
Ben deliyim, bağrı taşlarla dolu bir Toprak parçasıyım.
Bir uçtan bir uca kurumuşum.
Karınca yuvaları ve Ayak izleriyle süslüdür tenim...
Kar yağar üşürüm, güneş olur kavrulurum.
Ben deliyim...
Mutluluğu uzaktan seyrederken cebimde küçük umutlar biriktirir, gözlerimi kapının eşiğine dikerim.
İşte o zaman hayat acı kahve tadı verir, hep içime atarım ama, kendimi içine atacak bir yer bulamam.
Anlamayana az gelirim, anlayana çok...
Ne yarınlar birşey bekler benden, ne de ben yarınlardan...
Ben deliyim...
Ağlamamaya yemin etmiş gözlerim...

@abyuksuel: yine 'cigara' yaktirdin kardeş :/

bunu düşündüğüm dönemler oluyor. 2 kez iş yapamaz hale geldiğim oldu. katatonik takıldığım, 3-4 gün sokakta yattığım bir dönem. sonra 7 ay evden çıkmadığım bir dönem oldu. özellikle evde kaldığım dönem aklıma geliyordu. anam-babam, arkadaşlar ziyarete geldikten sonra düşünüyordum. istiyordum sınırı geçmeyi. aklını yitirmeyi bir bakıma bedenin zarar görmemek için kendi kendini kapatışı, bir kurtuluş olarak görüyordum. çocukluğa dönecektim. sorunlar başkalarına ihale olacaktı. anamı babamı da suça dahil olarak görüyordum, umurumda değildi yaşayacakları. sonra zihnimde amele çöküşü yapıp düşündüğüm bir dönem oldu. sonunda yaşanacaklar korkutmadı da üzücü geldi. belki geçen ayların ardından kimyasal dengem değişmişti. kendim şımarık bir ergen, anam-babamsa birer gariban gibi geldi gözüme özetle. tuttum kendimi. şu an dizginlerin elimde olduğu dönem sürüyor. kuzenim de korkar aklını yitirmekten. dedem şizofrendi, dayım şizofren. ona da diyorum korkma üçüncü kuşakta favori benim diye bu konuda. ama belli olmaz tabii. şu an her tarafım jilet ve sigara izi dolu, zihni ve fiziki pek çok yetimi kaybetmiş bir haldeyim ama ceset gibi de olsa sürdürmeye çalışacağım bu şekilde gitmeyi. bir tek olumlu tarafı, fırsat maliyetini yok sayarsak, ekonomik açıdan oldu. bağımlılıklarımı yitirdim.

benim bu hallere düşüşüm genelde kabullenemediğim olayların ertesinde gerçekleşmişti. şimdi kabullenemeyeceğim bir durum olmayacak kadar mantıklı/hissizleşmiş gibi hissediyorum kendimi. aklımı yitirmeyi intihar gibi bir şey olarak gördüğümden kendim için bir şey fark etmeyeceğini düşünüyorum. ama geride kalanlar için istemiyorum.

Bana 46 diyorlar.2003 ten bu yana.ama halimi seviyorum.bi gün cok iyi isem ertesi gün kötü hissedebiliyorum degil bir saatim iyi olsa sonra ruzgarin siddeti beni baska alemlere gorurebiliyor.cok cabuktan oteye degisiyor halim.biraz akilli delilik iyidir.

Bir de mobil için de edit özelliği yapmak çok mu zor? Başlığım soru işaretsiz kaldı öyle, takıntılı adamımdır.

Ben kullanmasını bilmiyorum. Bilsem kullanırdım.

şu anki asfaltta, kaldırımlarda kullanmak biraz sıkıntılı yani. kısa yol tamam da uzun süre kullanılmaz, ben kullanamam bence diyim. bisiklet yolları olsa bi ihtimal oralardan gidilir. her yer sahil gibi düz zeminlere sahip olsa oki doki.

paten dediğin kocaman şey, ha deyince çantaya koyup her yerde gezdiremezsin, yük olur. bahsettiğin yerlerde zaten paten kullanan bayağı insan var. onun dışında türkiye gibi bisikletlilerin, motosikletlilerin insandan sayılmadığı bir ülkede patenle sokağa çıkmak pek mantıklı değil. hele ki çok hakim değilsen. yollar/kaldırımlar berbat. birine çarpma ihtimalin her zaman var. yürümek gibi değil ki.

inişli yokuşlu bir ortamdayız. belki ondandır. kullanan kullanıyor ama spor amaçlı ve kısa, düz mesafelerde.

Nerede yaşıyorsun bilmiyorum da caddebostan, bostancı, yeşilköy , florya sahil patencilerle dolu.

Ya o patenciler zevk için öyle kayıyor. Ben ulaşımı sağlarken uygun yerlerde kullanmaktan bahsediyorum. Bu arada sadece İstanbul diye düşünmeyin. Yurtdışında yolların gayet uygun olduğu yerlerde de bisiklet kadar yaygın değil. Daha genel soruyorum yani.

pratik ve guvenli degil
cogu kisi kullanmasini bilmiyor
yollar uygun degil
diger insanlar okuz
bisiklet kadar hizli ve pratik degil, insanlar bisikleti bir yere baglayip gidebiliyor ama koca ayakkabiyi surekli elinde tasiyamazsin.

Cunku bisiklet daha verimli. Paten kullanirken daha fazla enerji harciyor ve yoruluyorsun. Ayrica dusup yaralanma riski de bisiklete gore cok daha yuksek. Portatifligi konusunda da katilmiyorum, bisikleti her yere kitilleyebilirsin.

@soso asya yakasında cogu kisi ulasim amacli kullaniyor. Hatta ben de belirli kisimlarda ulasim icin paten kullanmayi dusunuyorum.

yok.

Kanka modunda bir tane. Kanka neyse artık. 30 yıldır arkadaşız. İş gereği oluşan bir samimiyetle ulaşabileceğim de beş kişi. Ünlü kompleksine sahip olan bir tane var aralarında, ondan da herkes illallah etmiş ama işinde de , paparazziler yokken iletişiminde de çok içten ve başarılı.

Pentagram'in eski vokalistinin kankasinin kankasiydim, o sayilir mi?

ünsüzünü bulduk da ünlüsü kaldı yav

ali koç.

ajda pekkan

Aychovski, compumaster.

var.

güzel olur.

sonrasında "oh iyi oldu geç bile kalınmıştı" veya "aa aslında öyle biri değil ki neden öyle yaptılar" tarzında düşünürüz falan.

bence güzel fikir

Aman bize ne,hatta cs.

Teşhir direği diyorsunuz. Olur.

isterim.
insanların kendini toparlayabilmeleri/düzeltebilmeleri için

hayır. umurumda değil açıkçası kimin neden uçtuğu. sadece uçurulan kişiye sebebi bildirilmeli.

bence duyuru şeklinde değil de, o kişinin nicki arandığında karşımıza çıksa daha iyi olur. gereksiz ortalığı bulandıracak ve tartışma alevlendirecektir bence böyle olması.

"Demek ki boyle yapinca ucuyormusuz" diyebilmek adina iyi bir fikir.
Tekrar dusundum, angelus hakli.

kelleyi sergilemek gibi yani.. bence gerek yok.

Soru değil de duyuru şeklinde açarsanız olabilir. Şeffaflık adına doğru bi adim atmış olursunuz.

Çok saçma. Uçurulan kişi neden uçurulduğu konusunda bilgilendiriliyorsa yeter, geri kalanı teşhire girer ki bu da hoş bir şey değil.

İstemem. Rahatsız edici.

gereksiz ötesi

haha belediyelerin cenaze namazı ilanı gibi :D gerek yok ama tek bir sayfa/başlık olup bütün uçurulanlar liste halinde sebepleriyle yazılacaksa olabilir de. Hepsi için anasayfada ayrı duyurular göreceksek ı-ıh gereksiz olur bilgi kirliliği olur.

Atsız atacı Gök yeleli bozkurt gibi bir tarz oturtursanız neden olmasın?

şu en alta bi yere uçurulanlar gibi bi kısım ekleyin. orada kimin niye uçtuğu üç beş kelimeyle yazılsın. ayrı ayrı haberdar edilmeye gerek yok.

kişiyi arattığımızda uçtuğunu ve sebebini bilsek kafi.+1

cembacemba +1

ben isterdim. böylelikle "x nerelerde yahu" gibi duyurular da azalır sanırım. gerçi o kaybolanların çoğu uçurulmuş olmuyor ama olsun, "ne yaparsam uçurulurum" hususunda da örnek teşkil eder bu durum. benim oyum sarıgül'e. onaylıyorum.

ayrıca, kargn +1 demeden geçemeyeceğim. ÇAŞIT OLDUĞU İÇİN ATILMIŞTIR yazısı nesiller boyu altından kalkılamayacak bir utanç bence. herkes ayağını denk alır ona göre.

Çaşıt olduğu için atılmıştır +1

abi oldu olcak sallandıralım.

bence gerek yok.

"aman bana ne"ye çok daha yakınım. hatta ki uçma sebebinin ifşa edilecek olmasını hiç doğru bulmuyorum.

bence de güzel olur. hem ne sebeple uçuruluyoruz öğrenir ona göre ayağımızı denk alırız.

Tam o bahsettigin itici kiz oluyorum sanirim cunku baya severim futbolu.

Ama yine de cevap veriyim: evet dedigine katiliyorum. Futbolla asiri ilgilenenler genelde dusuk sosyoekonomik siniftan olan insanlar.
Bi yere ait olma durumu belki cok cezbediyor bilemiyorum. Ayrica futboldan anlamak icin dahi olmaya da gerek yok :) o da bir etkendir saniyorum. Bu insanlar genelde zaten devlete/dine/herhangi bir irka vb ait olmayi da cok buyuk bisey zannediyolar zaten :/

Net rakam veriyorum; 23 yaşından sonra fanatik biçimde futbol takımı destekliyorsa o kişi olgun birisi değildir. Çomar dediğin kısım bence tribünleri parsellemiş tinerciler.

Yoksa ben de yılda 2-3 defa maça giderim ama oturur tribünde pizzamı yer, çayımı içer, maç sarmazsa da kalkar giderim. Bilmem bu beni çomar yapar mı :)

100 yıl öncenin maçlarını izle tani para tuzağı olmadan önceki zamanlarını. Stadlar yine tıklım tıklım ve futbıl çok seviliyor. Çünkü temel ihtiyaçları karşılıyor. Bir gruna ait hissetme. O yakımı kendiyle özdeşleştirme. Yenme galip gelme falan filan. Diğer dediklerine de genelleme yapamam. Senn çevren futbol dışı boşssa bilemem. Hem futbol sanat müzik gezi üzerine bilgi sahibi de çok insan var. Şuan tüm dünya gelişmişinden gelişme işine futbolla yatıp kalkıyor.

Vay yine çomar ilan edilmişiz :D

Ben hafta sonu 3 gün kapanır tüm liglerin maçlarını izlerim, sol görüşlü aydın bir Chp seçmeni olarak tanımlıyorum kendimi ayda 10 kitap bitirmeye çalışırım. İyi filmler izlemeye güncel yabancı dizileri takip etmeye çalışıyorum. Bide oyun hastalığım var. Ha bide atayız bir insanım yobaz da değilim halbuki.

Esnafım ama maç izlediğim için düşük profilli ilan edilmişim. Hayırlı işler. :D

@gozu acik sevisen yahudi

Bence duyuru sahibinin demek istedigi, hayatinda futboldan baska bir sey olmayan insanlar.

3 gun kapanip futbol izlersin de takimin icin karsi takim taraftariyla kavgaya girer misin? Yok semte x takim formasiyla geldi diye dover misin? Oyle tiplerden bahsetmis anladigim kadariyla.
Yuksek profilli birinin bunlari yapacagini sanmiyorum.

Isim geregi futbolun kalbindeyim. Bir takima gonul vermis milyonlarca insandan daha da icindeyim bu isin. Buna ragmen ben x takimliyim diyen bir insandan cok daha az futbol konusurum gunluk hayatimda. Ama spor (tum spor faaliyetleri) konusunda her seyi konusabilirim. Konusuyorum demiyorum ama konu acilirsa konusabilirim. Bugune kadar tanidigim tanistigim hicbir insan da beni senin belirttigin sekilde degerlendirmedi eminim. Buna is yaptigim kulubun baskani da dahil.


Ama kesin olarak sunu diyebilirim ki turkiyede futbol konusan insanlarin buyuk cogunlugu dedigin durumda. Cunku insanlarimizin cogunun maddi durumu yetersiz. Kayak yapan, kano-rafting gibi sporlarla ilgilenen, basketbol bilen, badminton oynamis, tenis ogrenmis, buz pateni denemis, aletli jimnastik izlemis, amerikan futbolu ile rugby arasindaki farki bilen kac insanimiz var ki? Kac kisi futbol dahil herhangi bir sporun kurallarini tam olarak biliyor ki?

dunya uzerinde ekonomik olarak en dusuk seviyedeki spor faaliyeti futboldur. Bu nedenle yoksul toplumlarda en onemli spor etkinligidir. Ve futbolcularin buyuk cogunlugu da yoksul ailelerden gelmektedir. Maddi durumu kisitli olan insanlarin maalesef kendini gelistirmeleri pek fazla gorulen bi' durum degildir. Yapabilecek tek sey insanimizin ekonomik durumunu iyilestirmek olacaktir ama bu da 1 kusak sonrasinin degil 3-4 kusak sonrasinin gelisimini etkileyecektir.


Izlemekten keyif almadigim ve kurallarini tam olarak bilmedigim tek spor dali beyzbol. Cocuklugumdan beri beni bir turlu etkileyemedi bu spor dali. Sanirim bir zamanlar ataride oynadigim beyzbol oyunundan kaynaklaniyor. :)


Tabii ki dunya uzerinde bulunan binlerce spor dalini biliyor degilim. Demek istedigim bu degil. Ama ulkemizde yasayan yaklasik 80 milyon insana dunyanin en buyuk spor etkinliklerinin basinda gelen super bowl'u sorsan cok buyuk cogunlugu ne oldugunu bilmez. Maalesef toplumumuz bu sekilde.

futbolu sevmeyen adamla hayatta ortak bir noktam olabilecegini sanmiyorum. cidden farkli bi olay. yetenekli olsaydin ve biraz hali saha maci yapmis olsan anlardin ne demek oldugunu. hayatin anlami degil tabi ama herseyin entelektuel geri donusu mu olmasi lszim?

bu tek tiplestirmenize de hastayim. belli bi stereotip var diye(ki bahsettiklerindem kendi cevremde hic gormedim) herkesin oyle mi olmasi gerekiyor? o kadar belli ki sinirli sayida insanla muhatap oldugun. tip fakultesinden tut, muhendislige ordan sanat tarihi bolumune kadar bir ton kulturlu/entelektuel hali saha manyagi+ yetenekli adam var.

butun boksorleri de hispanic ve gangster kokenli mi saniyosun? ben sana dahi seviyesinde iq'ya sahip ve princeton'dan muhendislik derecesi olan eski bir amator boks sampiyinu ornegi veririm mesela. bunun turkiye uyarlamalari da var. Ahmet cakar kim taniyor musun?

stereotipler filmlerde olur. gercek hayat farkli

mesele aidiyet hissini hangi kanala yönlendirdiği. insan kendini bir şeye ait hissetmek istiyor. bir dine, ırka, siyasi görüşe, futbol takımına, bazen belki bir insana. kendini onun üzerinden tanımlamak istiyor. futbol üzerine bir temellendirme bana da sığ gelen bir yaklaşım, ama aidiyet hissinin kendi sığ zaten. gerekliliği üzerine bir yorum yapmıyorum tabii ki. illa ki gerekli bir yerde, ama bu insanın acizliğini de gizlemiyor.

bizim aidiyetimiz farklı alanlaraa temellendiği için eleştiriyoruz sanırım. ona sorsan o da bir takıma duyulan sevgiyi, hatta ona göre "aşk"ı anlayamadığımızı söyler. göreceli yani.

albert camus da zamanında futbol hastası bi abimizmiş ama kendisi anadolu çomarı tanımlamasına pek uymuyor. dolayısıyla çok da belirleyici olduğunu sanmıyorum.

futbol için sosyoekonomik düzeyi düşük olan kesimin tutunacağı dal diye bir tabir vardır. adamın hayatında kendini işe yarar hissettiği tek yer orası; gerekirse yemek yemez, 3 gün aç gezer; otobüs parasını, bilet parasını denkleştirir, deplasmana gider. bahsetmek istediğin grup bu kesim. adamın maddi durumu kötü, büyük ihtimalle küçük yaşlardan beri çalışıyor, sevgilisi yok. ailesinden de gereken ilgiyi görmemişse tribün yaşamına bağlanıyor. evi tribün, ailesi de takımı oluyor. bu gruptakilerle ortak bir paydan yoksa birşey konuşamazsın. onlar da seni küçümser, "futbolla ilgilenmeyen erkek mi olur" derler. son dönemde parti seçmeninden çok parti taraftarlığı ortaya çıktı mesela. bu da futbol taraftarlığı gibi birşey haline geldi.

bir grup da takım sevgisini en yakin dostu olarak görüyor. hayatınin merkezinde değil ama vazgeçmiyor da. mesela ben 1 yildır maça gitmiyordum; sehrimin takiminin evindeki son 3 macina kendi basima forma giyerek gittim. cogunlukla eş dostla gidilir. resmen çimleri ilk gordugumde içim açıldı. hatta macin birisinin bitiminde merdivende 50'li yaşlarda bir abiyle takimin analizini yaparken buldum kendimi. abiyle normalde otursak ortak bir konu bulamayız; bariz kuşak farkı var aramizda. futbol bu grup icin de bir cesit birlestirici unsurdur ama kesinlikle hayatlarınin merkezinde değildir. stad cikisi hayat normale doner. bu grupta her türlü ırk, din, siyasi görüş ve meslekte insan bulabilirsin. bu gruptakilerle herhangi bir konu hakkinda fikir alisverisinde bulunabilirsin.

katılıyorum. bir adım ileri gideyim: futbol fanatikleri ÇOĞUNLUKLA milliyetçi, ırkçı, cinsiyetçi ve homofobik de oluyor. tezahüratlar, küfürler, hakaretler hep bir şekilde kadınları, eşcinselleri aşağılayıcı şekilde. maç kazanılır "tecavüz" denir, hakem penaltı vermez "ibne" olur, fenerbahçe-galatasaray maçlarında birbirlerini "karısı olmak" gibi tuhaf şeylerle suçlarlar (?). zaten futbolcuların kültür seviyesine bakarsanız onların da çoğunluğu böyledir, küfürbazdır, ırkçıdır. hem dünyada hem Türkiye'de çok detaylı incelenmesi gereken bir futbol fanatiği psikolojisi olduğunu düşünüyorum. bu insanların bu kadar ortak noktasının olması tesadüf değil. bir şekilde erkeklik ve futbol eşleşmiş durumda ve erkeklerin hakimiyet alanındaki her şey gibi burada da saydığım rezillikler mevcut.

Son zamanlarda turemedi, hep vardi. Futbol hastasi olup profili hic de dusuk olmayan da var tanidigim ama genel olarak haklisin.
Futbolu hayat memat meselesi yapmanin anlamsizligini tartismaya gerek yok zaten.

Degil futbolu, herhangi spor dalini takip etmek bana anlamsiz geliyor hatta. Bir spor takimi var, rakipleri var, sampiyonalar turnuvalar kupalar var, kaybedilen maclar kazanilan maclar var, bazi hedefler var, o hedeflere ulastiktan sonra baska hedefler var, sampiyon olunup kupa mupa alindiktan sonra tekrar basa sariyor, para kazaninca ona gore iyi oyuncu transfer ediliyor, yine maclar yapiliyor.. E peki ben tum olaylarin neresindeyim? Hicbir yerinde. Niye takip ediyorum olan biteni? Oturup film ya da tiyatro izlemek gibi keyif icin izlersin futbol ya da baska bir sporu ama olan biteni takip edip bunun icin zaman ayirmak bana anlamisz geliyor.

Illa ki mantikli bir sebep aramaya da gerek yok. izlemek istersen izlersin tabi ama benim aklima ister istemez geliyor bu. Oturup bir oyunu izlemeye baslar baslamaz icimden bir ses hemen "neden izliyorsun bunu?" diyip buyuyu bozar:)
Kaldi ki bu bir endustri. Futbolu da basketbolu da digerleri de. Insanlari yaristiriyorlar, bunu da senin bu yarisi takip etmen icin yapiyorlar, yarisin gercek bir varolma amaci yok. Sen ben bu yarisi takip ediyoruz ve bu endustri boyle para kazaniyor. Hicbir sey gercek degil ki. Ismarlama mucadele. Komik yahu:) Survivor'i dert etmekle basketbol takimini dert etmek arasinda pek bir fark yok bana gore.
Futbol muhabbeti yapilan yerde de duramam, kacarim.

buradaki siniri anlamadim. ben bu oyundan cok keyif aliyorum. izlemesi cok hosuma gidiyor. o kadar icgudusel birşey ve aslinda o kadar basit bir spor ki buyusune kapiliveriyorsun. taraftarlik da oyle. evet ait olmak, veya neblyim rekabet etme güdüsü vs.

fanatiklik hususunda haklisiniz ama futbol seven herkese de dusuk profilli demiyorsunuz herhalde.

futbolu sevmeyenlerin bu aşağılayıcı tavırlarına götümle gülüyorum. kano-rafting yapmak ve amerikan futboluyla rugby arasındaki farkı bilmek bizi neden daha az çomar yapıyor, bunu da anlayabilmiş değilim. örneklere gel.

tribündeki çomarların futbol hastası olduğu doğrudur ama futbol hastası insanlara çomar/kültürsüz demek aptallığın daniskasıdır. konu hakkında uzun uzun yazmaya gerek yok, ben nerede böyle "ufff çok barzo :((" diyen tip görsem "yav he he" deyip geçiyorum. abuk sabuk şeylerle kendinizi tatmin etmeye, insanları hor görmeye devam edin siz.

soylemıne katılıyorum. Durum çok yeni değil zaten hep boyleydı. Sosyo-ekonomik düzeyi düşük grup futbolu seviyor. sarımsaklı işkembe çorbası üzerine sigara içip halı saha maçına giden arkadaşlar var. bu ortadoğu ülkelerinde daha belirgin olabilir.

uzun tutmaya gerek yok. hayatında futboldan başka zevki olmayan insanlardan bahsediyorsan belki haklısın. ki aynı şeyi her konuda genelleyebilirsin.
hayatında uzay araştırmaları dışında hiçbir şey olmayan adamla da felsefe, tarih vs konuşamazsın mesela. örnekler sınırsız burada.

ama futbolu çok seven, takip edebildiği kadar maç takip eden insanlardan bahsediyorsan haksızsın.

hayatında hiç premier lig seyretmemiş olman da ayrıca üzücüymüş. :(

ben de senin gibi düşünüyorum, çoğu fanatik futbol destekçisiyle farklı tür konuları maalesef konuşamıyorum, konuşmaya çalışsam da çok iplemiyorlar zaten.ortamlarda da sıkılıyorum çoğu zaman. ama genellememek de lazım. kimisi için sadece bir zevktir, çok dozunu kaçırmaz sadece takipçisidir. felsefe okuyup da bir yandan futbol köşe yazarlığı yapan tanıdığım var.
benim açımdan sorun çevremde gerçekten farklı tür konuları konuşabileceğim objektif tipte insanlar olmaması, bu futbol da olabilir, din fanatizmi de olabilir, siyaset fanatizmi de olabilir, empati yoksunluğu da.

Yalniz bir insanla "felsefe muzik vs." konusulamiyor olmasi o insanin bos insan oldugu anlamina gelmiyor, se se ge'ye ben de katiliyorum. Vatandas felsefe-tarih konusmaz ama sabahlara kadar akiskan dinamiginden konusur istersen seninle. Adam ya da kadinin biri sabahlara kadar felsefe ya da edebiyat konusabilecign bir kisi icin tek kelime pozitif bilim konusamiyoruz diyip "bos adam bu.." diyebilir.

stavro +1

çok büyük, global bir firmanın ortağıyla iş görüşmesine gitmiştim konuyu futbola getirmişti. bazen bizim mahalledeki kahvehane tayfasına denk geliyorum. onlar futbolla biraz daha fazla ilgili ama özünde o okumuş etmiş şirket ortağıyla aynı muhabbeti yapıyorlar konu futbol olunca. ikisi de maç izlerken ''sabri senin yapacağın ortaya'' diye küfrediyor. inan daha fazlası yok. çünkü futbol bu kadar düz bir oyun.

hele o kupa törenleri bana çok spastikçe geliyor. adamlar final maçını kazanıyor, ok. takım kaptanı geliyor, bir tane değişik şekilli büyükçe bir çaydanlığa benzeyen şeyi havaya kaldırıyor ve herkes seviniyor :)

Besiktasliyim. Uzun suredir takip ediyorum. Maclari izlerim. 2 kere kombine aldim. Onun disinda senede birkac maca giderim. Takim yenildiginde istahim kapanirdi. Besiktas sayesinde hic kilo alamadim ;)

Ama artik eskisi kadar cekmiyor. Besiktas icin ne biriyle kavga etmeyi ne birini kirmayi dogru bulmuyorum. İsteyen istedigini dusunsun. Hep bir en buyuk, en namuslu kavgasi var.

Maalesef basin yoneticiler de genel olarak kardesligi tesvik etmek yerine holiganligi tesvik ediyor. Ki ancak boyle satislarini arttirabiliyorlar veya oyle dusunuyorlar.

Eger birbirimizle kavga etmeden-kufur etmeden-oldurmeden izlemeyi basarabilseydik belki de herkes tarafindan takip edilirdi, cunku tutkulu milletiz.

Sampiyon da olsak ne birini kizdirma derdindeyim ne laf sokma derdindeyim. Salakca geliyor.

Ulkemize gelirsek durum cok fena. Takim tutmak namus meselesi gibi. Ve geri donulecege benzemiyor. Bu boyle surup gidecek benim tahminim.

Bircok insanin kurallardan dahi haberi yok. Ofsayt ne bilmiyor ama tribunde hööö diye bağırıyor. El kuralini ise ben hala anlayabilmis degilim.

İşte böyle.

Futbol en risksiz muhabbet imkanı sağlıyor. Ne olacak bu Cimbom'un hali diyip laf atarsın koca koca patronlarla da konuşursun çocukluk arkadaşınla da. Ama siyaset konuşsan riskli başka konular için de yaş statü sosyo ekonomik olarak yakın olman lazım karşındakinle. Patrona senin yat kaç yakıyor diyemezsin :) 3 erkek bir araya geldi mi muhabbet futbola bağlar genelde. Yabancı kalmamak için fanatik olmasan bile arada bir takip etmek iyidir. Survivor gibi içi boş ama görevi büyük.

nathanieltroy + 1000000

Söylediklerine harfiyen katılıyorum. Hayatıma giren insanları futbol ile ilgilenmeyen kişilerden seçmeye azami özen gösteriyorum. Misal şu ana kadar hiç futbolu seven bir erkek arkadaşım olmadı. Hiçbiri takım tutmuyordu. Bu benim için bir ilişkiye başlarken (arkadaşlık ilişkisi, aşk ikişkisi fark etmez) en önemli kriterlerden biridir.

Yıldırım Türker i ne yapacağız.

kendinizi yuksek profilli olarak tanimlamak icin futbol izlememenize tutunacaksaniz belki de pek dusundugunuz gibi biri degilsinizdir hic biriniz. futbol hastasiyim ama konustugum konu ilgili oldugum bir konuysa karsimdakini gomerim evelallah. kendinizi ovecekseniz yine ovun de insanlarin sinirini oynatmanin alemi yok.

Sadece sana katılanlara tik attığına göre benzer taraflılık sende de var diyebilir miyiz? ;)

enteresan bir tıklama mekanizması gerçekten, halbuki aynı fikirdeydik:)

futbol hastası insanlarda profil düşük değildir. henüz yeterince gelişmemis algıya sahip insanlarda profil düşüktür. kaldı ki konuşmak her şey değildir. mesela konuşup; konuştuğum şeyin %95'i yalan oluyorsa ve bu konuştuklarımla ikimiz de eğleniyorsak bu bence düşük bir profildir. benim gıcık olduğum profil de bu yani: boş konuşan insan profili...

Mikrofiber yorgana devam

Yorgan

daha ince giyinip aynı yorgana devam ediyorum ben, yaz da olsa yorgana gömülme keyfinden vazgeçemiyorum <3

Baba jo+1

Yumuş yumuş yorganım <3

yurtta kalıyorum, yorganım var. bu havada yorganla yatılmayacağı için üstüm komple açık yatıyorum. bazen uykudayken yorganı üzerime çekip 5 litre su kaybetmiş olarak uyanıyorum ama.

tanga + yorgan

Ben hala yorganlayım.

yaz kış mikrofiber yorgan ftw

yorgan örtüyorum. bence hava hala soğuk.

yorgan. askerde yazın da yorgan örtüyorduk.

yorgan, üstelik bugun ekstra soğuk

Ikea'da filan sicaklik seviyesine gore yorganlar var. yaz yorgani da alabilirsiniz oradan (ya da baska bi yerden)

Onun disinda ben pikeyle yatiyorum.

pike. üstünde de polar battaniye. niye bu kadar zahmete giriyorum bilmiyorum ama yorganla kan ter içinde kalıyorum. pike tek başına da ince geliyor.

neferkity +1 Havalar daha da isininca pike ya da carsaf, bazen de hicbir sey.

yorgan. ikea'nın pofuduk yorganını kullanıyorum yaz kış. yazın çok sıcak olduğunda pikeye geçiyorum ama onun dışında hep ikea yorganı.

yorgan ama çok ince bi şortla falan yatıyorum.

battaniye + (kedi tüylerini toplasın diye) pike

ikea yazlık yorgan +1
şunu kullanıyorum:
www.ikea.com.tr

şu havalar için ideal. terletmiyor pek.

yalnızlığımı...

pamuk yorgan. anacagızım eski minderleri verdi yorgancıya pamukları bi güüzel dövdürüp yorgan yaptırdı. bi geleneksel benmişim meğer. ama bu aralar fazla sıcak oluyor cidden bazı geceler uyanıyorum bi bakıyorumm ki üstüm açık.

Yorgan kalın geliyor, battaniye ince geliyor, çözüm: iki tane battaniye üst üste

bu havada üşüyen insana diyecek bir şey bulamıyorum. pike var yatakta ama örtünmem. üstüm çıplak yatarım.

kalın battaniye

Gecenin sessizlğini örtüyorum üzerime, örtündükçe daha soğuk oluyor haliyle. Sonra boğazıma kadar karanlığa gömülüp kayboluyorum.

Yorgan + 1
Yazın ince battaniye ya da pike ile yatıyorum ama hala yorganlıyım ben. Üstelik ayağım üşüdüğü için kısa bir süre fan açarak ayakları ısıttım. Bir de benim oda yazın bile evin geri kalanına oranla serin, iklimin birkaç derece farkettiği bir oda. Enlem çizgisi salonla aramdaki koridordan mı geçiyor artık, ne.

haha :)

şişmanken küçük göründüğünü söylerler aksine, o da sadece görünme işidir, boyut hala aynıdır. bence sana öyle geliyor :)

tam aksine, etrafındaki yağlar eriyince daha büyür. yani biyolojik olarak büyümez ama daha büyük görünür devilred'in dediği gibi.

abi 58 kilo yetişkin erkek mi olur, sen nesin ki penisin ne olsun? boyunu bilmiyorum gerçi ama hani ideal kilon 58'in üzerindeyse ona çıkmaya çalış bence. vitaminsizlikten belki daha küçük görünüyodur gözüne.

normalde tam tersi oluyor. ekstra 10 kilo için 1 santim gider. yani penis olduğu yerde durur ama yağ tabakasından dolayı ocak dışı kalır, toplamda 6 santimse 5 görünür anadın mı. kendimden biliyorum amk. mis gibi pipi gitti yav :/

Kuculmez. Kesin bilgi.

Pipiyi değil kilonu dert etmelisin bence.

Dostum yanlis anlama da burada ki bircok kisinin sadece penisi 58 kilo zaten. Nesin sen hobbit falan mi? Ekmeh ye ekmek, kilo al biraz. O ne oyle.

@der meister @kareem said:
boyum 170, en fazla 63 kiloya çıkabildim. sonra hep bir düşüş yaşadım. iştahım tam zannedersem çünkü boğazım da hiç boş kalmıyor. ama nedense kilo alamıyorum, hep kaybediyorum.

o değil de çevremde 116 kiloluk adamlar var. kiloları sizin tam iki katınız kadar! :)

öte yandan kilo al diyenlere bakmayın. sağlıklı olacak kiloda olun yeterli. şişman olmaktansa zayıf olmak daha iyidir.

kilo verdikçe penis etrafında gömülü olduğu deriden çıkar dolayısıyla kilo verdikçe uzar. senin küçük görmen psikolojik olsa gerek

tabi, 43 ol mesela komple içine kaçar.

özel, türizm-konaklama-inşaat.

özel ve imalat.

Dövlet

ozel/finans(it tarafi)

part-time devlet ana.

bence burada devlet memuru coktur, millet mesai saatinde hep burada:)

Devlet+serbest meslek.

devlet

özel

özel

Kendi işimde kendimin patronuyum :(

Özel

Ozel / Internet Urun ve Hizmetleri

Ozel, it

donanımlıysan özel, üşengeçsen devlet

Devlet

devlet ya. türkiye'de yaşayacak olsam devlet memuru olmayı çok isterdim ben. mükemmel bi şey bence. bug gibi abi. çalışma saatin belli, maaşın her zaman standart üstü, tatilin belli, kafan rahat. bi de nedense ben devlet dairelerini hep sevmişimdir çoğu kişinin aksine. bana sıcak, samimi, rahat gelir. yukreyn'de tutunamazsam dönüp devlet memuru olmaya kasarım kesin shfsjk

ha tabii devlette ne olacağın da önemli. ben sabahtan akşama kadar yatıp 3 bin lira maaş alacağım bi iş düşündüm mesela. her devlet memurluğu öyle değil.

Devlet, üstüne bir de sağlam bir unvanın varsa ek göstergeli ve yeşil pasaportlu :)

yabancı devlet - eğitim öğretim.

www.youtube.com

seviyorum...nedensiz

Ben seviyorum. Geceleri daha rahat hareket ediyorum. Gündüzün karışıklığının aksine gecenin dinginliği iyi geliyor.

ruh halime göre değişir. bazı günler/dönemler çok severim. bazılarında ise korkutur, bunaltır, yalnız hissettirir.

Bayılırım, bayılırım, çok severim <3 Hele bi de yağmur yağıyorsa tadından yenmez :)

Karanlık ve sessizlik hoşuma gidiyor. Günün yorucu hareketliliğinden, sosyalliğinden sonra gece salt insana ayrılmış bir vakit gibi. Mutsuz olduğumda, kötü bir gün geçirdiğimde ya da hasta olduğum günlerde gece gelsin diye beklerim hep. Daha rahat hissederim kendimi.

güneş enerjisiyle çalışan bir insan olarak gündüzü, güneşli gökyüzünü çok çok daha fazla seviyorum.

gece karanlık, gece hüzün dol... ahfadjjasd kafan mı güzel aq dünya sana güzel :)

Seviyorum çünkü Ay'ın güzelliğine bayılıyorum.

Gunduzleri sevmedigim kesin de, gece konusunda kararsizim. Bir seyler yapmak icin gece pek verimli olmuyor mesela benim icin. Ders calismak icin ornegin. Ama kendimi dinleyebilmek, keyif alabilmek icin geceyi seviyorum. Gece ruh halime ve kisiligime daha uygun sanirim.

çok severim ve yaptığım her işten müthiş verim alıyorum. lakin geceye olan sevgim yüzünden geç uyuyup gündüzü heba ettiğim için de sıkıntıdayım. iki ucu kakalı değnek. :p

geceye övgü

Gunduzu severim. Geceyi o kadar sevmem. Cunku sakin ve tenha. Kimse yok, herkes evinde, uykuda. Dukkanlar kapali, caddeler falan da bos. Sevmem ben hareketsizligi, sikilirim.
Gunduz hem isik var, hem de hayat var.
Gel gor ki geceleri uykum gelmiyor kolay kolay, saat gectikce uykum aciliyor. Bir de gunduz kafamin basmadigi seylere gece basiyor bazen, daha rahat calisiyor kafam. Gunduz herhangi bir saat simdi yatip uyuyacaksin deseler derhal bunu yapabilirim ama gece haydi simdi yat uyu desen uyuyamam ha deyince. Hava karardiktan sonra uyumak kolay is degil benim icin.
Bu nasil bir tezatliktir..

24 saat gece olsa gündüzü aramam desem yeridir. zaten kış aylarında bazen güneç görmeden haftalar geöiriyorum uyku düzenimden dolayı.

neden mi seviyorum geceyi çünkü tüm pisliklerin üzerini kapatıyor. iğrenç bir çöplük düşün gündüzleri bakmaya tahamül edemezsin ama geceleri yok olur orası.

seeverim, tükenmez dertlere düşürdüler beni. sessiz olduu için.

yarın iş var yaa

çocukken yaz gecelerinde sabaha kadar çizgi roman ve ansiklopedi okumayı çok severdim, sonradan sabahlamak alışkanlık oldu. bir de bu var ==> fakfukfon.wordpress.com

uyumayı sevdiğim için severim. gece demek uyku demek benim için. en geç 00.30 dedi mi uyurum. tavuğum,evet.

sevmek de laf mı!? bütün günü gecenin hayaliyle geçiririm. gün boyu çevrem saçma sapan insanlarla çevrili olur, malum iş ortamı. bir an önce akşam olsun evime gideyim kendimle başbaşa kalayım isterim. gece müthiş bir arkadaştır. dinlendirir, tedavi eder, teskin eder, uyutur. düşündüm de arkadaştan çok daha fazlasıdır.

der meister +1000

şu an mesela geceyi sevdiğim dönemden, beni bunalttığı döneme geçiş içerisindeyim. uyku düzenim de yavaş yavaş sabaha doğru kayıyor, hayırlısı.

Bazen seviyorum, bazen sevmiyorum.

çok severim. film izlemek için en keyifli vakit bence.

Geceyi ayrı, gündüzü ayrı seviyorum. İkisinden birini seçemiyorum, ama havanın her türlü açık olması şartıyla; açık hava kazanır. Gerçekten gecenin yeri ayrı, gündüzün yeri ayrı. El ayak çekildikten sonra o sessizlikte kalmak çok fena huzur veriyor, çok canlı hissediyorum. Her nefesimi hissediyorum, sanki gözlerimi kapatsam zamanı tutabilecekmişim gibi oluyor. Karanlığı ayrı, güneş doğarkenki kısmı ayrı güzel. Gerçi ben gündüzün cayır cayır güneş oluşuna da ayrı bayılıyorum. Sertab Erener'in şarkısındaki gibi güneşin içime damlamasını da çok seviyorum. Ama ikisinden de daha çok sevdiğim bir şey var: uyku. O yüzden gecenin çoğunu kaçırıyorum, yıllardır güneş doğuşu görmedim.

buff +1
o yağmurda balkonda sigara içmek müthiş keyifli. gecenin sessizliği de çok güzel. ışık kirliliği olmasa da biraz yıldız görseydik o zaman aşırı severdim geceyi.

Sırf güneş olmadığı için bile sevebilirim. Gece de beni seviyordu bir ara. Bence hala seviyor da ama görünüşe göre nefret ediyor benden.

geceye bayılırım.
gündüzünde yeri ayrı ama bir gece değil.

insanları, trafiği ve gündelik hayatta beni yoran çoğu şeyi barındırmadığı için gecelere bayılırım. gece yürüyüşü gibisi yok benim için... sıcak günlerde gecenin serin oluşu cabası...

ürkütücü, tehlikeli ve kötülük dolu bakış açısına da pek katılmıyorum.
gece sana zarar verecek tipler gündüzleri de sokakta ve bu memlekette gündüzleri de suç işleniyor, yalnızca geceleri farkındalık arttığı için tehlikenin nereden gelebileceğini daha belirgin şekilde hissetmekle alakalı bir şey.

youtu.be
gecenin sessizliğinde şöyle bir ilahi dinlemek inanılmaz rahatlatıyor.

Gün doğumundan önceki saatleri seviyorum.

önem sırası değil bence. sadece renk olayıyla ilgili olduğunu düşünüyorum ve biraz altta olması daha iyi gibi. çoğu insan istemsizce aşağı kaydırır hemen ekranı. hatta bence turuncuların altında olsun. göze daha çok çarpar.

Bence en üstte olmaları dikkat dağıtmamalarını sağlıyor. Reklamı umursamıyorsan en üste bakmıyorsun olay bitiyor ancak kan duyuruları en üstte sonra reklamlar sonra normal duyurular olursa daha mantıklı.

Bir de o reklamlar bu siteyi ayakta tutuyorsa evet kan duyurularından daha önemlilerdir. Site olmazsa duyurular da olmaz.

Kime göre neye göre. Burası kan arama sitesi değil. Duyarlılık adına başa sabitleniyor. Facebook ta insanların paylaşımları kan aranıyor duyuralrından daha mı önemli peki? O kadar hit almasına rağmen bi yerlere sabitlenen, girer girmez göze çarpan bi ilan yok? Başka yüksek hitli sitelerde de yok?

para işi hep bunlar, parayı veren bedavanın önüne geçiyor işte.

Reklamlar 15-20 gun duruyor orada. Kan araniyor ise 2-3 gun. Ayrica mesela istanbulda aranan kan beni ilgilendirmedigi icin okumuyorum. Kendi sehrimde olan olursa acar bakarim. Bu nedenlerden dolayi okuma sayisi az oluyor bence.

Siralamanin sebebi reklamlarin sabit olmasi. Ilk defa reklam alinacagi zaman hatirladigim kadariyla aciklanmisti bu durum. En altta ve en ustte mavi olacak diye. Eskiden reklam yokken kan araniyor ustte oluyordu. Sonra sabitlenmisler ve sonra da normal duyurular geliyordu.

ikisi de sayfayı açan birisi için gayet görünür konumda. kaldı ki ne reklamlar ne de kan aranıyor duyuruları duyurucular için önemli değil. 3-4 yıldır buradayım, bugüne kadar tek bir reklamı ya da kan aranıyor ilanını açıp okumuşluğum yok. okuyacak olan zaten nereye konursa konsun okuyor.

gören görür zaten mantığıyla hareket edersek eğer yanda, kategoriler kısmında da kan aranıyor sekmesi var. o zaman komple kan duyurularının sabitlenmesi uygulamasını kaldıralım. nasıl olsa bulmak isteyen her türlü ulaşır o duyurulara. ancak iş ondan ibaret değil. o duyuruların sabitlenmesinin, yukarı çıkarılmasının bir amacı var; ihtiyaç sahiplerinin mümkünse daha çabuk yardım alması ve sen o amacın önüne başka öncelikler koyarsan eğer;

1.basiretsizsindir, kararların sağlıklı değildir ve sonuçlarını nereye ulaşacağını kestiremiyorsundur. öncelikleri belirlemede yetersizsindir.
2.eyleminde samimi değilsindir. belli bir algı yaratmak için, göz boyamak için böyle bir uygulamaya gitmişsindir.

ne yazdığını okumadım.

o adamın orada durduğu her dakika çevresindekiler için risk ayrıca ne kadar çok kalırsa kaçması için o kadar çok fırsat bulabilir. öncelik verilmesi normal. mümkün olduğunca erken işini bitirip kodese geri tıkılmaları gerekiyor.

Evet

ne yapacak adam mhrs;den randevu alip sira mi bekleyecek?

mümkün olduğunca hızlıca işlemleri halledip tekrar mahkumu içeri tıkmak amaç.
kaçmasına engel olmak ve oradaki insanlara zarar verme ihtimaline karşı öncelik tanınır.

@Fakyoras okumadiysan neden yorum yapiyon yol al...

@baldur2 siktir olup gidecek arkadaş, baska yer yapsınlar, kocaman zindan yapiyorlar, madem bozuk bi sistem egitimsiz bir devletiz. O halde yer yapsinlar bu yarattiklari canavarlara ... ben bu yaratıklar icin beklemem...

öncelik sırası genelgesinde savcı veya kolluk kuvvetlerince önceden sağlık kurumuna haber verilmeli ve randevu alınmalı diye bir madde var.

bu konuyla ilgili bir yazışma yapılıp yapılmadığını bilmiyoruz. kuruma haber verildiyse itiraz etmelik bir durum yok. bana kalırsa da oradaki mahkumun bir an önce işini bitirip gitmesi lazım. bir anda orada bekleyenlerden birini rehine alıp kaçmaya çalışmasını kimse istemez.

ilk muayenesini yapan doktor raporuna "kâti raporunun dahiliye, cerrahi, psikiyatri veya hangi branşı ilgilendiriyorsa uzmanının görüşü alındıktan sonra verilmesi uygundur" diyerek geçici rapor verdiyse savcı o uzman görüşünü almak zorunda. adli dahiliye, adli cerrahi, adli kbb gibi branşlar da olsun ne işi var bizim aramızda onların dersen; bu branşların hepsi bir şekilde bize vergi olarak geri döner. o topa girmeye hiç gerek yok.

doğrusu bu; yanliş olan diğer orneklerde yapilanlar. siyasi suclu muayeneleri gibi diğer örneklerin de bu şekilde yapılması gerekirdi.

adli mahkumlarla kendi liseliliğini bir mi tutuyosun birader sjahfbajkalç. tamam o zaman yetkililere söylerim ben seni de adli mahkum olarak öncelikli muayene eder, sonra içeri tıkarlar. 3-5 sene falan yersin. süper. hastanede sıra beklemiyosun sonuçta. yürü be devrimci kim tutar seni.

sen nerenin devrimcisisin gardaş?

evet, ben bizzat iddaa bayiinde zigiştiriyorum mahallenin lavuklarını. osasuna gol attıkça segs yapıyor çocuklar.

Şu konuşma tarzıyla anca kamyon devirirsin liseli kardeşim.

@once lisilero kucumseme iclerinden senden yurekli senden cok halkini dusunen canlar var sonra kendinden utanirsin

o mahkumlar tıbbi kontrole getirilenler olmuyror genelde adam kalp, böbrek vs. hastası oluyor cezaevi hekimi onu sevk ediyor. ne yapsınlar her hapishaneye hastane mi kursunlar? tam donanımlı olması lazım üsteik.
hümanist olduğumdan değil ama sonuçta onlar da insan, sağlık temel hak. davalar yıllar sürüyor adam belki hükümlü değil tutuklu...bilemeyiz ki.
ne yapabilirim dersen. neredeyse her ilde adli vakaları belli yerlere gönderirler. ankarada genelde numuneye ve demiryolu hastanesine gelir. o kadar sinirleniyorsan başka hastaneye gitmeyi denesen?

" allah bilir siz mahallenizdeki escortlara ve iddoa bayilerine, gece kuluplerine de izin veriyorsunuzdur "
lol

Hayrola DHKP-C sağlık hizmeti sunmuyor mu?

ya aceba siz, mahallede hayat kadinligi yapan kadınları döverek teşhir eden ama onu satan adama dokunmayan, LGBTİ'leri sapık diye 1 Mayıs'a almayan devrimcilerden misiniz? ay ben gülerim ama.

managerzone da kendi ligini kurmak var ama paralıydı diye hatırlıyorum en son . en azından 1 kişi lig kurup diğerlerini davet etmesi gerek . hep beraber baslayacaksanız öneririrm 6-7 sene oynayıp bıraktım oyunu 2-3 senedir hiç bakmadım belki parasız olmustur lig kurma

golunited vardı bide, onda var mı lig kurma bilmiyorum.

online menegerlik oyunlarını cok sevmeme ragmen yardımcı olamadım gibi. hissettim :(

@bnmzz, hocam teşekkürler cevabın yeter :) Bi inceleyelim de inşallah vardır aradığımız özellikler :)

online soccer manager

online soccer manager yeni güncellemeyle berbat oldu bence, çok fazla ilgi istiyor. yıllardır oynarım, son güncellemeden sonra bıraktım. yok vakit sorun değil takımlarla ilgileniriz, her gün 1-2 saatimizi ayırırız derseniz oraya bakın derim.

bana da son güncellemeyle daha oynanabilir olmuş gibi geldi.

tasarım çok güzel, vaktim var dersen diğer özellikler de iyi ama osm genelde pek efor gerektirmediği ve basit oynanabildiği için tercih ediliyordu. ben de tam bu sebepten goalunited yerine onu oynuyordum ama artık ı ıh. eskiden bi basıyodun abi, 5 gün sonra bitiyodu stat inşaatı mesela. ya da 2 gün sonra. şimdi adamlar birinci ve ikinci seviyenin arasını 6-7 eş parçaya bölmüş, her biri 18 saatte bitiyor. e ebesinin şeyi. günde birden fazla antrenman yaptırılabilecek dediler, ne güzel dedik, şimdi 8 saatte bir antrenman vermen lazım.

dediğim gibi vakti bol olan kurt menajerler için şu an iyi OSM ama günde 10-12 dakika bakayım diyenler için bitmiş durumda. takımlarım da mis gibi gidiyodu, bissürü coin neyin vardı peh. bitirdiler güzelim oyunu. alternatifi de yok. geri mi dönsem napsam. ama çok uğraştırıyo böyle de y.

cevaplar için teşekkürler. osm'de lig kurup sadece kendimiz ligimizde oynayabiliyoruz değil mi? üye olup baktım takım seçme ekranında mesela ingilterede bazı takımlar dolu gözüküyordu?

istediğin takımı alabilmen için 100 token vermen gerekiyor galiba. 225 token 3-4 lira falan olması lazım. çok bi şey değil yani. biraz karıştırın bulursunuz zaten.

yeni versiyonda ücret ne kadar bilmiyorum ama eski versiyonda sadece arkadaşlarınla oynayabilmek (başkalarının girişini engellemek) için şifreli/kilitli lig kurabiliyordun, lig kurabilmek için de premium bilet sahibi olman gerekiyordu. yine arkadaşlarınla fantezi lige falan katılabilirsin, belli bir transfer bütçen oluyor, o paraya kadro ayarlıyorsun. transfer yok.

sende neden sadece ingiltere çıktı bilmiyorum ama çok fazla sayıda lig var osm'de. benim ana hesabım rusya 2. ligi'nde bir takımda şu an mesela, ikincisi de ingiltere 2'de. ingiltere 5 falan var. türkiye 3. ligi var, var oğlu var.

sen sadece arkadaşlarınla oynamak istiyorsan ligi kendin kurup dışarıya kapatacaksın ama yeni sistemde o nereden yapılıyor, ne kadara patlıyor hiç bilmiyorum maalesef.

bu arada bence arkadaşlarla oynamak için kapalı lig oluşturmaya gerek yok ya, eğer 18-20 kişi değilseniz. hep birlikte aynı lige girin, diğer menajerlere karşı oynayın. çok bariz olmamak kaydıyla şike falan yapın, çok eğlenceli oluyor haha. geçen gün bizim ingiltere 2'de 10-12 kişilik bi şebekeyi ispitledik transferleri yüzünden, direkt attılar adamları.

aah ah canım çok oynamak istedi şimdi ama o kadar karışık geliyo ki.

@der meister, hocam teşekkürler cevaplar için beni de gaza getirdin :D

@der Meister Osm'de scoreboard yok mu ya? Takımının maçının sonucu 5 dk sonra öğreniyorsun bütün olay bu mu? Maçı takip etmek yok mu ben mi bulamadım?

Maç oynanırken sonucu takip edemiyorsan pek ilgi çekici gelmedi bana ya da ben mi bulamadım?

sanırım skorbord artık yok. eski versiyonda vardı, yenisinde kaldırdılar.

karadağ derdim ama sanırım biletler absurd :/

karadağ +1

gürcistan derdim ama 1 hafta çok. bosna makedonya karadağ sırbistan hep planlayıp bir türlü yapamadığım seyahat. bence beklentilerinizi karşılayacaktır.

lviv. ağustos'ta muhtemelen ben de orada olacağım, gezdiririm de kazık yemezsiniz huehue. istanbul'dan direkt gidiş-dönüş 240 lira civarında biletler. thy'nin bir ara ivano-frankivsk'e 180 liraya gidiş-dönüş biletleri vardı, hala duruyor mudur bilmiyorum. ivano-frankivsk'ten lviv trenle 2 saat, tren bileti de gidiş-dönüş 20 lira ya var ya yok.

lviv'in şehir merkezi zaten nuh nebiden kalma, her şey tarihi. hiçbir yere girmesen bile sokakta yürürken "vay amk" dersin. bissürü müze, kilise neyin var. ha bunların neredeyse hiçbirinde ingilizce açıklama yok, o kısmı sıkıntılı biraz. yine de aşırı ucuz ve çok güzel bi şehir, görmeyeni dövüyolar.

bir hafta lviv için fazla olur tabii ama gerisi için bir önerim yok açıkçası. evli çift değil de genç at hırsızları olsanız atlayın trene odessa'yı, kiev'i de görün derdim. gerçi yine diyebilirim ama birinci sınıf biletler pahalı oluyor. uzak bi de, vaktiniz dar.

şimdi aklıma geldi, kiev veya odessa'ya değil de karpatlara gidebilirsiniz. bütçeyi bilmediğim için bi' şey diyemiyorum ama geçenlerde birisi sormuştu mesela böyle spa'lı, doğa yürüyüşlü ortam. karpatlarda onlardan var mesela. lviv'e de yakın sayılır. ooh mis.

karadağ'a gitmeyin derim. cidden gitmeyin. kotor ve budva haricinde bi numarası yok. tamam ikiside doğası ile harika yerler ama cidden değmez. ki çok pahalı olur sizin için.

bunun yerine sırbistan'ı öneriyorum size.

2 gün belgrad
2 gün novi sad
2 gün subotica

bu şekilde planlayabilirsiniz.

üsküp çıkışlı bir balkan turu planlayın derim. üsküp, ohrid, bitola, kotor, bar, budva, mostar, saraybosna, belgrad rotası hoş olur.

kıbrıs

Tekrar mail atıp hatirlatsin. Gormuyorlar bazen.

söyleyeyim tabi ama attığına eminim ben.

Adminlere mesaj atabilirsin, mesajlar fasilitesini kullanarak. Modlarin isimleri sayfanin en altinda yaziyor, eger bilmiyorsan.

bak bu hiç aklıma gelmemişti. teşekkür ederim.

zamanında bir arkadaşım lösev'e yüklü miktarda bağış yaptı. aslında direkt amacı duyuru'ya üye olmak değildi ama üyelik de alabileceğini bildiği için lösev'i tercih etti sanırım. dekontu gönderdi, kimse bakmadı. ben pandispanya'ya (moderatör kendisi) mesaj attım, durumu izah ettim. kendisi compu'ya mail attığını ama geri dönüş olmadığını söyledi. o günden sonra ne bana ne de arkadaşıma hiçbir şekilde geri dönüş olmadı.

ben pek ümitlenmeyin derim, compu 5 senedir duyuru'da yenilikler falan yapacak güya. şu an duyuru'da birkaç moderatör haricinde, siteyle ilgili olarak ulaşabileceğin kimse yok. moderatörler de üye alımı konusunda söz sahibi değildir sanıyorum.

hadi ya.neyse artık. hayırlısı olsun diyelim. 2 moderatör arkadaşa mesaj attım.

Ben geçen sene yedek hesap için (sonra sildim onu tabii, ucurmayin beni) dekontu mail attım. Bikac gun bekledim, baktım ses yok, bi daha mail attım. Gormemisim pardon, diye cevap geldi, uyeligim aktif edildi. Ondan tekrar mail atın, dedim.

bagis isi ile sadece ben ilgileniyorum, bana email atsin bir daha.

Ayrica bagis emailleri ile ilgilenmedigim diye bir sey yoktur, genelde 6 saat en gec 24 saat icinde linkini gonderiyorum. email bana ulasmiyorsa yapabilecegim bir sey yok tabii.

compu söyledim tekrar atacak. teşekkürler.

DHKP-C -Allah korusun- Ege'de bir yere saldırı düzenlese ona da mı üzülmemek lazım o zaman?

evet oralar akp'ye oy verdi biz de oraları komple ışid'e verelim gitsin. güneydoğu- doğu pkk partisine oy veriyor hepsi terör örgütü yanlısı, onları da verelim. izmir zaten chp'li elitist, kendinden başkasını beğenmez ayrı takılmak istiyorlar, bırakalım kendi cumhuriyetlerini kursunlar. zaten gerçek sosyalist olmak, gerçek vatanseverlik bu.

ben kilis'e değil, türkiye'ye üzülmekte zorlanıyorum. hak ettiğimizi yaşıyoruz. hale bak.

farzet ki ölen 21 kişinin tamamı kalan %35'in içinde. napıcaksın o zaman?

bunun AKP'ye oy vermekle alakası ne ki? kimse bir siyasi düşünceyi desteklediği için roketatarla öldürülmeyi hak etmez. kaldı ki AKP'ye oy vermiş olmaları onları AKP'nin her dediğine, her politik hamlesine destek verdikleri anlamına da gelmez. kaldı ki ölen kişilerin siyasi düşünceleri hakkında da elimizde veri yok.

psikiyatriye gitmenizi oneririm. insanligin siyasetten futboldan hatta dinden daha öte oldugunu ögrenmen temennisiyle...

@tescillimarka: bilmem, işte onu soruyorum. CHP bir ilden "DHKP-C terör örgütü değildir" açıklamasına, tır tır gönderdiği silahlara, tutuklanmayan DHKP-C üyelerine ve daha nicelerine rağmen oy alırsa dememeli miyiz?

@akil kupuru: işte herkes hakettiğini yaşıyor mantığı yanlış mı? "verelim gitsin" ile e alakası var?

@animalman: çok pis göt olurum. net.

@nathanieltroy: ben ne alakası olduğuna dair fikrimi yazdım.

@Fritz-X: Ankara'da önereceğin bir psikiyatri kliniği varsa, oraya bi görüneyim.

@theli: kendi düşüncemi pek insani bulmadım. oysa genelde aram iyidir kendimle.

ben HDP'li olarak AKP ve MHP seçmeninden bu kadar nefret etmiyorum, hatta nefret de etmiyorum zaten. garipmiş yani "oh olsun" mantığı. sivil insanların ölmesi kötü bir şey, karşısında olmamız gereken şey bu. orası da sosyal medya hesaplarınızda uğruna canlar verdiğiniz vatan toprağının parçası değil mi? ne çabuk vazgeçtiniz bunlardan. insanların kasıtlı ve insafsızca öldürülmesini yaşadıkları şehrin seçim sonuçları üzerinden değerlendirmek doğru değil BENCE. "belki %35'in içindeler?" dünyanın en mantıklı sorusu burada beğenmeseniz de.

Ben de bu hissiyata sahip insanları anlamakta zorlanıyorum. Akp yalnızca Kilis'ten aldığı oylarla mi iktidar oldu? İsidle ilişkilerinin gidişatını kilisliler mi belirledi? Kilislilerle isidliler birebir savaş halinde mi? Ki bu hallerde bile ortadaki kaos, savaş gerçeği üzerine konuşmaktan çok "Ölenlere üzülmüyorum" demeyi seçmek nasıl bi akıl muhakemesinin ürünü, anlayamıyorum. Eğitimsiz, kolay manipüle olan, kor muhafazakar insanlar ölsün mu direkt?

siyasi düşüncesi ne olursa olsun bütün vatandaşların eşit hak ve özgürlüklere, güvenliğe sahip olarak yaşama hakkı vardır. akp'ye oy vermiş olması onun kendi ülkesinin sınırları içinde, güvenle yaşayabilmesi gerekirken bombalanmasını haklı çıkarmaz.

şayet mücadeleniz sadece kendi ideolojiniz için olursa bu bok çukurunda yaşamaya devam ederiz ülke olarak çünkü gücü eline geçiren herkes diğerlerini yok etmeye devam eder. daha bütünsel bir alandan bakıp hak ve özgürlüklerin eşit olması için mücadele edilirse; herkes bir arada, insani koşullarda, birbirilerinin hayatlarına saygı duyarak yaşayabilir. zaten şu anki iktidarın bu kana susamışlığıda kendi ideolojisi uğruna. tıpkı daha öncekilerin tamamı gibi. bu kısırdöngünün bir yerden kırılması lazım artık.

@nathanieltroy: nefret falan yok. "cebinde akrep taşıyan zehrine katlanır" diye bir atasözü var. rüzgar eken fırtına biçer, ne ekersen onu biçersin, vb. biraz böyle olayları doğal sonuç olarak görüyorum. yoksa ölen her zamanki gibi gariban.

@damdanakan: ben ölmelerini istemiyorum, ama kendi tercihleri sonucunda ölüyorlar gibi geliyor bana işte.

@Phoebe: 3 kere okudum, ne demek istediğini anlamadım. tamam benim bütün fikirlerim bok yesin, kimim lan ben zaten. ama sen tutup almanya'da hitler'i desteklersen, 2.dünya savaşında ölürsün. üstelik senin yüzünden bir sürü insan daha ölür. aynı mantık bence.

Kim olursa olsun oradaki zor durumdaki insanlar için üzülmek gerekir. Ancak biz vatandaşların yapabileceği şey budur, üzülmek. Asıl ironik olan devletin bu konuda kılını kımıldatmaması, ve oradaki insanların gazete ilanıyla diğer vatandaşlardan destek istemesi.
Devletin bu sağırlığını artık planın bir parçası olduğu, hatta bizzat planlayıcısı olduğu şeklinde yorumlamak bile mümkün. Kilis'i Kuzey Irak'taki El Nusra ve IŞİD'cilerin daha rahat gezinebilmesi için boşaltmaya çalışıyor bile olabilirler.

@babilbaligi, ben size sizin düşünceniz ne ki demedim. sadece ülkenin durumunu anlatmak için bok çukuru dedim. kişisel algılamayın lütfen, yanlış anlaşılmak istemem.

@screamshot: enteresan fikir. olmaz değil, hakkaten biz neden savaş uçağı ile mevzi imhası yoluna gitmiyoruz? hmm. daha da enteresan oldu. ama kolplo kokuyor.

@Phoebe: tamam öyle anladım. ama mesele hakkaten benim ne düşündüğüm değil, hakkaten ben kimim ki? benim düşüncem bi boka yaramaz. memleketin genel hali konusunda da maalesef sana katılmamak elde değil. o açıdan tamam. ama bu bok çukurunu derinleştiren bu malum zihniyete oy verenler değil mi? soru net...

oyy vermeyi de geçtim ben.

5 sene önce, türkyie cumhuriyeti tarihinin en büyük ihaneti olan, suriye sınırındaki mayınlar temizlendirken kilisliler göbek atıyordu. halay çekiyordu adamlar mayınlar temizleniyor diye.

çünkü rahat rahat kaçağa çıkabileceklerdi :)
şimdi o mayınların boşalttığı yerden füzze yiyorlar. beter olsunlar.

@tchuck: bu açıdan bakınca ben niye üzüleyim amk. oha kendimle barışık oldum lan sayende.

kafalarına roket yemelerinin sebebi tamamen bizim siyasetçilerimizin basiretsizliği. buna karşılık, ben hiçbir kilislinin hala AKP'yi suçladığını görmüyorum. türkiye cumhuriyeti devletinin topraklarına roketler yağması tabii ki halay çekilecek bir iş değil, olmasa çok daha mutlu olurdum ama tercihini roketten yana kullanan bir halk için de üzülüyor değilim. "yarın sizin başınıza gelse? :((" diyenler:: bizim başımıza roket değilse de başka şeyler yıllardır yağıyor. her yerde öldürülüyoruz biz, rokete bile gerek olmadan. o zaman kilisliler, konyalılar, akp'liler yanımızda değildi; aksine genelde öldürmekle meşguldü. o yüzden kilislilere üzülemiyorum. dediğim gibi, "OOH BOMBALASINLAR İYİ OLUYOR" demeye yüreğim asla el vermez ama suçu hala chp'de veya başka şeylerde arayan, akp'nin şanından şüphe dahi duymayan aptal bir insan grubu için kılımı kıpırdatacak değilim.

bakın chp'li, hdp'li veya mhp'li olmak "siyasi görüş" olabilir ama akp'yi desteklemek siyasi görüş değildir. üç sene önce olabilirdi ama şu an değil. suriyeliler her yerdeyken, bu kadar şehit veriliyorken hala "ama onlar cahil, şehirlerine yol yapıldığı için akp'ye oy veriyorlar, senin gibi kaygıları yok ki" demeyin lütfen. göz göre göre türk ulusunu aptal yerine koyan bu heriflere çanak tutuyor akp'ciler ve kimse kusura bakmasın, ben akp'ye oy vermeyi "politik tercih" olarak algılayamıyorum artık. benim gözümde akp'ye oy veren herkes [cümlenin devamı bayağı agresif şekilde devam ediyordu, moderatör kırbaçladı. tamamını okumak için lütfen üye olunuz]. ben gidip bu insanların kafasına roket atmam ama kendi tercihleri neticesinde roket yediği halde bu tercihlerinden geri durmayan cahil, aptal halka da "tüh ya roket yiyolarmış" diye üzülmem. ne halleri varsa görsünler. yarın benim kafama roket yağdığında onlar da aynısını söyleyecek zaten, duyar kasmaya gerek yok o yüzden.

bu malum zihniyete oy verenler bir gecede türemediler ki. halkın, bu malum zihniyet ilk ortaya çıkmaya başladığı zamanlarda bu kadar (oy verenleri eleştirenlerin argümanlarıyla yazacağım, kendi görüşlerim değildir) bilinçsiz, öngörüsüz, eğitimsiz, kolay kandırılabilen, cahil, yobaz, yönetilmesi gereken, bağnaz vesaire vesaire olmasından önceki iktidarlar suçlu değil mi? e o zaman onların zamanıda bok çukuru çünkü sadece kendi ideolojilerini yüceltmek, korumak adına mücadele etmişler. ülkenin bilinç düzeyinin nerde olduğun kimse bir yerine takmamış. altın tepside bu vatandaşları sundukları için mevcut hükümet bu kadar rahat manipüle etmiyor mu bu insanları? gecekonduda yaşayan amcanın hayati öncelikleri gerçekten makarna ve kömür yani, bunu anlamak için uzman olmaya gerek yok. önceki iktidarlar sosyal devlet temellerini atabilseydi kim o amcayı makarna karşılığı kendine mahkum edebilirdi? tabana inmek diye bir olgu var. öncekiler becerip inemediler ki tabana. varsa yoksa kendi ideolojileri. ülkenin genel refahı ve bilinç düzeyi için akp'den önceki 5 iktidarı düşünün bakalım, kim ne yapmış? hepside bir şekilde faşist ve diktatör.

o yüzden mevcut bok çukuru durum için iktidara oy verenlere yüklenmek ve hatta o seçmenlerin bu şekilde ölmesinden hiç rahatsız olmamak çok yüzeysel bir bakış açısı olur. daha farklı katmanlarla bakabilmemiz lazım bu olaylara toplum olarak.

Normaldir.
Ben de seninle siyaseten zıt görüşteyim. Benzer durumdaki olaylara üzülmüyorum. Sevmediğim adamdan tipten bana ne diyorum.

bence yazık onlara.
ama şunu söylemeden geçmek olmaz insanlık savunucusu, hümanist ve on numara beşyıldız insanlara. bu adamlar kendinden olmayan hangi İNSANIN yaşam hakkına saygı göstermişler?
kendinden olmayan ölmüş çocuğun anasını meydanlarda yuhlatan, kendinden olmayanları yuhlatan zihniyet hangi farklı insanın yaşam hakkına saygı göstermiştir?
insanlık adına üzücü tabi ki ama gezide ölenler kadar üzmemiştir beni.
biz en azından üzülüyoruz, onlar geberdi diyorlar kendilerinden olmayanlara.
bakın bu adamlar bu olanların sebebini yine getirip başka yerlere bağlayacaklar.
esas sorumlulara ne hesap soracaklar ne de sitem edecekler.

rüzgar ekmek mi? kimin rüzgar ektiğini söyleyeyim ben sana. biz laiklerden pek bir burjuva olanlarımız.

özelleştirmeler baldan tatlıydı, o işi yapacak adamı başa kilis'li falanlı filanlı getirmedi hiç merak etme, gladio getirdi, türk iş adamları oh dedi, çok hoş, baykal efendi'ye ayrı, kılıçdaroğlu'na ayrı, bahçeli'ye ayrı, ecevit efendi'ye çok ayrı teşekkür etmek lazım.


anca ağacın kesilince, barın sineman kapatılınca ülkenin geri kalanına ne yapıldığını hatırlayıvermek bir utanç tablosudur, başka bir şey değil. 5 dk'nı sokakta gazete satan çocuğa veya farklı bir fikri duymaya ayırama vs sonra böyle şaşır kal. neredeyse herkes sıra kendine gelince viyaklıyor. bizlere de acımamak lazım o açıdan.

orada eğitim görmemiş insan daha çok, eğitim görmüşken bu ilgisizlikle, bencillikle asıl bizler kendimizi savunabilir miyiz?

ben herkese öfkeliyim. kendim de buna dahilim. o yüzde altmış beş hepimizin eseridir.

önce çuvaldızımızı kendimize bir batıralım. suyumu bulandırıyorsun diyen kurttan medet ummak ne kadar saçma idiyse, o kurta kendi çıkarın için yol açmak da o kadar saçmaydı. bizde yapılan bu. sivri zekalılar kendi yerlerini sabit zannedince ülke de neymiş, yemişim ben ülkeyi, dediği için bunlar oldu.

Üzülmek zorunda değilsin elbette. Kimse değil.

İşin içinde bir ikilem var. Bu %65'i sevmezken, bir yandan da düşünceli davranıp eğitimli değiller, eğitim görme şansları olmamış gibi düşünüyorum ben bazen. Ama bu düşünce ikilemi çözmeye yetmiyor. Bu insanlarla konuştuğunda fanatikliğini, akıl yürütememesini ve bazen kötü niyete varan düşüncelerini görünce sevmemeye devam ediyorum.

Ben bu insanların içinden geldim. Eğitim gördüm, farklı insanlarla tanıştım, çoğunun haberi bile olmadığı sözlüğü okudum. Bir zamanlar onlardan biriyken şimdi karşılarındayım. Ülkenin bu hale gelmesinin benim suçum olduğunu da düşünmüyorum. Ne yapabilirim ki? Onların aleyhinde davranıyor, konuşuyor, fikirlerimi söylüyorum zaten. Hayatımı ortaya atmam ama. Karşımdakiler insan olsaydı, biraz akıllı olsaydı anlaşırdık zaten. Biz eğitimliyiz, bizim düşünceli olmamız lazım romantizmine de karşıyım o yüzden.

Sonuç olarak oradaki insanların nasıl insanlar olduğunu bildiğim için ben de üzülmüyorum. Üzülmeyeceğim de. Sıra bize gelirse de gelir, o da bizim şanssızlığımız. Zaten burada doğmakla yeterince şanssızız.

eğitimli olan adam önce ülkeyi kurtaracağını düşündüğü partinin TÜZÜĞÜNE bir bakar.

kendi partisini eleştirir, değiştirmeye çalışır. seçilebilecek hale getirmeye çalışır.

bizim hatamız bu zamana kadar yapmadıklarımızdır, bugün de ceremesini çekmekteyiz. okul kazanıp bunları düşünememek, ben yırttım sen düşün demek, içine girince anladığın o gelişmiş yerin gelişmişliğini onun içerisine daha hiç girememiş, girmeye de fırsatı olmamış olanın anlamasını beklemek üstü kapalı bencilliktir.

biz insanların kitle olarak yönelimlerini tekil olarak değiştiremeyiz. değişmelerini istiyorsak biz de bir kitle olmalıyız, biz de örgütlenmeliyiz. bunu bilmek ama yapmamak ama yine de beklentiye girmek suç demeyeyim, komiktir.

bunun romantizmle en ufak bir alakası yok, gerçekçilikle var. her şey aynıyken, hatta daha da kötüleştirilmişken değişim gökten zembille mi inecek? biz içinde bulunduğumuz coğrafyanın koşullarının zoruyla iyiye gideceğiz gideceksek, özel bir çabamız olmadığı belli.

adam chp'sine laf söyletmiyor. ulan hıyarlof, altı oku önemsemiyorsan neden kendine başka parti kurmuyorsun, yoksa meclisteki ana muhalefeti korsan gibi ele geçirip içini boşaltmak için olmasın? yok, değilse, neden bir bağışıklık mekanizman yok, ele geçirmek için saldırı olduğunda ve bu başarıldığında? umursamadığından olabilir mi? umursamadığın şeyin hesabını nasıl sorarsın? - yazarlara söylemiyorum, bu chp tabanına kızgın bir eleştiridir.

umursama ama bekle. armut piş ağzıma düş. pardon da, nerede görülmüş o dünyadan, söyleyin gidelim oraya.

çocuklar ortaokulda parmakla toplama çıkarma yapıyor artık. kerrat cetveli müfredattan kalkmış neredeyse. bizi daha neler bekliyor, neler, ohoooo.

son not: hiç sevgiyle dolup taşmıyorum bu insanlara bakınca. ne var ki kendimize bakınca da sevgiyle dolup taşmıyorum. göte göt demezsem yol alamayacağımı biliyorum, o kadar. bu toprakta kalıcı bir değişim eğitimin yaygınlaşmasından, o da ekonomik bağımsızlıktan geçer. boşa ulusalcı diye hedefe konmuyor insanlar, bunları savundukları için ve çıkar odaklarının en istemediği şey de bu olduğu için yafta da yeniyor bir güzel. köy enstitüsü kapatma karşılığı yardım mı yapılır? bunu yapana müttefik dedik biz, müttefik. NATO'dan çıkmak gerekiyor bir kere.

@godoşu beklerken

Bana yazdığını düşünerek cevap veriyorum.

Onların karşılarındayım derken herhangi bir partiye ya da oluşuma dahilim diye belirtmedim.
Kitle olmak, fikirleri değiştirmeye çalışmak tercih meselesi bana göre.

Bunlarla uğraşmayı değer bulmuyorum açıkçası çünkü sonuç alınamayacağını düşünüyorum. Ülkenin durumunu düzeltmeye çalışanlar şiddetle karşılık buluyor. Fikirlerle değiştirmeye çalışanlar, ki buna ben de dahilim, duvarla karşılaşıyor. Bunlara rağmen uğraşanlara ise büyük saygım var.

Buna bencillik denebilir evet. Bunun için de üzgünüm. Ama değiştiremeyeceğim bir şey için uğraşmamayı tercih ediyorum. Ancak ben onların içindeyken bu kadar kapalı fikirde, kötü niyetli, fanatik değildim. Eğer bir değişim olacaksa bu onların da zarar görmesiyle olacak. Ekonomik ya da sosyal her neyse. İnsanlar bundan anlıyor malesef.

Asıl bencil olan konuştuğumuz halk. Oy verirken sahip olduğu düşünceler tamamen bencillik üzerine kurulu.

Ülkenin geleceğine, çocukların geleceğine üzülüyorum evet. Ama bu insanların yaşadıklarına değil.

senin düşüncelerin bende yazma tepkisi yarattı ama ben çok genel yazdım. zaten bende genelde öyle oluyor, zira ben kişisel olarak senin ne kadar çabaladığını bilemem. genel yazmak durumundayım o yüzden çünkü ortada sorun olduğu belli bir durum var: birileri bir şeyler yapıyor, sonuç böyle oluyor. e bana göre o yapılan şeye eleştiri yapan kısımda da genel olarak böyle bir sorun var.

ama söylemeye çalıştığım şu: gerçek şu ki biz bu insanlarla anayasa karşısında eşitiz. eşitsek karşılıklı olarak birbirimizin geleceğine etki edeceğiz demektir. etmemeyi seçende ben söylenme hakkı çok görmüyorum açıkçası.

şunu biliyorum çünkü: ben de falan filan kültürde işte x şekilde yetiştirilmiş olsam, çok da farklı olmayacağım. öyle çok farklı genlerim yok, hayattan etkilenerek şekil alıyoruz.

e demek ki o topraklarda burada olmayan bir şey var ve biz bunun bizi artık kötü etkilemesini, dahası bu kimselerin geleceğini kötü etkilememesini istiyorsak maalesef eli taşın altına koymadan olmaz bu. yani hiç olmamış ki şimdi olsun.

ben kimseye ömrünü bir şeye adamayı seçmedi diye kızamam. hakkım değil. zaten ben de adamış falan değilim. ama görüyorum ki etkin muhalefet yeri olarak ortada meclisteki muhalefet partileri ve bunların tabanları var. ancak söylemlere, kriterlerin değişimine hiç bakmadan da onları fanatik gibi savunan insanlar mevcut.

özellikle bu insanlar yüzünden aslında boş olan muhalefet slotu dolu gözüküyor. söylenip duran insanların bu yanlarını gördüğümde canım çok sıkılıyor açıkçası. bütün bu salaklıkla uğraşmak zorunda mıyız, bence olmamalıydık, bence bunları düşünmek zorunda kalıp durmak gerçekten çok berbat, ama darwinistik bir dünyada yaşıyoruz hala ve bizi buna zorluyorlar.


hani açık açık umursamıyorum dese insanlar, tamam. ama o zaman da "niye umursamadığın şey hakkında sallayıp duruyorsun" diye sormak isterim. yani insanlar istiyorlar ki x konuyla hiç ilgilenmesinler ama onun hakkında hep fikir yürütebilsinler. bu çok sinirlendirici. tamam kimse öyle her şeyi okumak zorunda falan değil. ama en azından fikir yürütürken daha iyi düşünmeye, daha iyi analiz yapmaya, daha mantıklı sonuçlar elde etmeye, irrasyonellikten daha da uzaklaşmaya, bir sonucu ancak rasyonel bir gerekçesi olduğu müddetçe kabul edip aksini gösteren veriler ışığında da bu kez değiştirme hakkını saklı tutmaya özen gösterebilirler, insanlar.

yani eğitimli olmanın da o açıdan önemi bir yere kadar. umursamadıktan sonra, merak etmedikten sonra -ki en azından bu yapılabilir, şeyler anlatmadan önce anlaşılmaya çalışılabilir- bu çabayı gerçekten anlamıyorum.

bizi etkileyenlerin hepsi kendi kontrolümüz altında değilse o şeylerden kontrolümüz dışında olanı kontrolümüz altına sokmaya çabalamak bizim sorumluluğumuz oluyor çünkü bundan şikayet eden biziz ve kendi kendine olmuyor bu iş. ben bunu söylüyorum. o yüzde altmış beşteki payımız, biz eğitim alabilirken diyelim ki, alamayanı sallamadığımızdan. örnekse. daha çook çıkar böyle örnek, sallamadığımız şey sayısı çok çünkü.

@der meister: işte o yaşadığına kutuplaşma ve yabancılaşma diyoruz. aynısından herkeste bir mikltar kendin göre var.

@Phoebe; o %65 o diktatörleri o faşistleri gördü de öbür %35 görmedi mi?

@enkolaykullaniciadi: ben severim anadolu insanını, ama herkes yaptığı seçimin sonucuna katlanıyor.

@godoşu beklerken: tabi evet herşeyi zaten illuminati ayarlıyor, bizim hiçbir etkimiz yok. gerçekçi mi sence? diğer açıdan bakınca bir toplumsal düzenleme kimi vuruyorsa onun ayağa kalkması normal değil mi? ya ne olacağdı?

@humblebirth: bana kalırsa ışid denen çeteye destek olmamak için, destek olanlara destek olmamak için gereken eğitim seviyesi anadolu'daki her bir insanda teker teker var. basit atasötlerini bunun için yazdım.

@godoş: ben chp'li değilim ki, akp'yi sevmeyen herkesin chp'li olduğunu nereden çıkardın? yerim onların tüzüğünü ben... herhangi biri için soruyorum.

1. gladio'dan illuminati diye dalga geçerek bahsediyorsan senin 40 fırın ekmek yemen gerekiyor bunları anlamak için, kusura bakma.

2. derin devlet diye geçen örgütler her zaman olmuştur, yaptıkları operasyonlar devlet değil hükümet eliyle devlet kurumu kullanarak olur, bunu da herkes bilir, hatta bunlar zaman geçtikçe ifşa da olur. bir sürü yerde laiklikten şeriata geçiş hikayesi aslında derin devletin karşı devrimleriyle oldu. bir ülkenin kaynakları, ordusu vs, bürokrasisi satın alınmadan mı ele geçiriliyor sanıyorsun? neyi ne sandığını anlamak da mümkün değil.

3. bu böyleyse bir insan kendi devletini ve ülkesini yönetecek hükümeti seçerken bunları mı kriterlerinde kaale almalı yoksa lafları mı? 60 yıldır türkiye'yi kurtaracağız diye başa gelip anca kendilerini kurtaran iktidar partileri var bu ülkede. kim fonladı bu vasıfsızları? vasıfsızsan ve o halinle güç istiyorsan sözler verirsin. darbeleri bunların anlaştığı uluslararsı güçler değil de heidi mi yaptı? milliyetçi ekonomisi olan ama pazar ülkesine dönüştürülmek istenen her yerde ilginç şekilde gerici "devrimler", rejim değişiklikleri, borçlanmalar vs olması sana göre allah'ın işi mi? ya da tesadüf falan mı, hiç mi patern görmüyorsun yakın tarihe baktığında?

4. meclisteki muhalefet partilerinden örnek olarak chp'yi seçtim çünkü tüzük ve taban olarak karşı duran parti o. mhp tabanı yakın zamana kadar akp'ye de oy verdi. kazanılacak bir bilinç varsa, mecliste olup onu kazanmaya en yakın olanı chp, kazanılırsa iş görecek olanı da o ve öyle olduğu için zaten ilk ona saldırıldı ve söylem itibarıyla iktidar partisi yahut hdp'den farksızlaştırıldı.

bu ülkede olmasını yadırgadığın her şeyde dört partinin de katkısı var ama bunlardan aslında kurumsal olarak en azından özünü koruyan, yani genelbaşkanına "stir git, sen parti tüzüğüne uymuyorsun" diye parti içi etkin eleştiri yapılabilecek olan chp.

sen "x" muhalefet partisi de. fark etmez. ben farklı bir şey için uğraşablecekken uğraşmayan, mevcut düzeni aslında savunmuş olan parti fanatiklerinin her partideki etkin hallerinden bahsediyorum. sıradan vatandaş bu hale büründüğü zaman, ne kadar okumuş olursa olsun, bir tane lanet soruyu sorduramıyorsun.

sorduramazsan başına da bunlar gelir işte.

birisi size bir cevap verdiği zaman içinden cümle seçmek yerine, bu kişi özünde ne demek istiyor diye bir düşünerek bakmanızı rica edeceğim. pek bakmamış da taramış gibi bir haliniz var. uzun yazdım, böyle bir şey olmuş olabilir. ama işte buradan anlaması zor, o nedenle söyleyeyim dedim.

@godoşu beklerken: ben bakış açınıza katılmadığımı ifade etmek istiyordum; mesele cümle seçme meselesi değil. bizim hiç suçumuz yok, biz toplum olarak (ya da şahıs olarak) üzerimize düşeni yapmışız gibi her meseleyi gladio'ya falan bağlamak bana samimi gelmiyor.

siyasi partiler üzerine düşüncelerinize genel olarak katılıyorum, ama mazeret değil gibi geliyor bana.

adam gibi oy vermeyi, verdiğimiz oyun arkasında durmayı, sandıkta cezalandırmayı, sandıkta ödüllendirmeyi, sandık dışında hakkını aramayı, hakkını arayana saygı göstermeyi ve onu korumayı öğrenemediğimiz sürece gladio gider derin devlet gelir, o gider illuminati gelir.

aynısı inovasyon ve sanayi üretimi için de geçerli; sen şahıs olarak, ülke olarak üzerine düşeni yapma, sonra vay yaptırmadılar. uçak fabrikası kapatıldığında kapatanın ofisini basmazsan öyle olur tabi.

bu olay da buna örnek gibi geliyor bana. toplum olarak ne ekiyorsak onu biçiyoruz, burnumuzun boka batması için gladio'ya falan gerek yok gibi geliyor bana. o açıdan şeyediyorum.

anladım dediğinizi ama aslında tam olarak öyle demiyorum ben. demek istediğim şu:

bir partinin kendisini tanıtması için daha en başta yüzlerce milyon doları olursa, şehir şehir gezebilirse, ardan haysiyetten, yok efendim imf borçlarını sildirmekten, refahtan bahsederse beri yandan sen muhalefet partinle eşzamanda aynı etkide kampanya yapamazsan, hem diğer adamın yalan vaatlerini hem de bu işin nasıl çözüleceğini anlatamazsan, dil dökeceğin kişi de eğitimsizse, hata onun olsa da, bak altını çiziyorum, hata onun olsa da, beklenen o kişinin bu hatayı yapmasıdır.

ben sana diyorum ki, ister sevelim ister sevmeyelim, kendi haklarımızın gözetildiği insancıl bir yerde yaşamak, başkalarına zaman verecek şekilde rahatımızı bozmaktan geçiyor çünkü bunu bir sorun olarak bu şekilde dile getiren biziz. kilis'teki ölmeyip de kamplarda eğitilip istanbul'a oraya, buraya salınsa ne yapacaksın? orduda ücretli asker yetiştirilmeye başlanıyor işte, görüyoruz reklamlarda. ileride pek çok diktatoryada olduğu gibi, bu askerler gık dediğinde üzerine salınırsa ne yapacaksın? ben çok mu bayılıyorum sence şu muhabbeti yapmaya. ama el mecbur. yani bizi biz kadar kimse düşünmez. ben demiyorum ki kilis'te öldürülen vatandaş gider bunu da yapar ama bu potansiyeli çıkarmaya çalışıyorlar, (3 çocuk yapın ama okumayın falan, yani bana ücretli asker ve ucuz işçi ol, gibi bir şey sezinliyorum).


tabii ki halkın hatası çok. ama bundan başkası olamazdı. sonraki seçimlerde hata görüldüğünde 17 milyon yedek oy pusulası, dijital oy sayımı, parmak mührünü kaldırma, ölülerin oy vermesi, çöplerden çıkanlar, senin yıllardır yaşadığın apartmanda hiç varolmamış birinin ikametinin bu apartman olarak gözükmesi vs... türlü türlü dalavereyle de koltuğu kaptığında o halk istese de seni yerinden edemez ya neyse, o ayrı.

şimdi anketlerde oy miktarları yükseliyorsa işbirliği yapıp durdukları terör örgütlerine güya savaş açtıkları için. yalandan milliyetçi (ulusal bağımsızlıkçı) bir söylemle. evet, bu da ahmaklık ama acı gerçek şu ki şimdi bu söylemi samimiyetle yapması gereken partiler değiştirilmiş durumda. bir de bu var. yani iktidar partisi çözüm değil problem olduğu gibi ona alternatif bir şey yaratılmış değil. önceden alternatif olabilecek şeyler ise ele geçirilerek etkisizleşmiş halde.


hangi enayi iki kömür için onu tohumundan, hayvanından edecek bir partiye bir daha, bir daha oy verir? herkes mi yemleneceğini sanır? sanmıyorum. orada başka bir haltlar karıştırılıyor olmalı. ancak nihayetinde yaptıkları takiyye yine de etkili oluyor.

kısacası türkiye'nin yakın geçmişine baktığında bunun olmasına o kadar şaşırıyor musun? çünkü şaşırmıyorsan, o zaman bu halkın hatalarını tekrar etmesini bekliyordun, demektir. e bekliyorduysan ve durumdan hoşnutsuzsan, bu halk "ben değişmeliyim" demediğine göre, kabul et veya etme, o değişiklikteki pay "hoşnutsuz" olana ait olmak zorunda.

adam düşünsel olarak aynı miktarda aktivite yapabilecek hale geldiğinde, onun adında düşünenler olmasını kabul etmediğinde, yani ancak o adam özgür düşünebildiğinde bizler gibiler de özgür olacak.

ben bir mecburiyetten bahsediyorum.

*mühür demişim mürekkep

iş bulamıyorum. umudum az. öz güvenim epey hasar aldı iş ararken.

şu an için çok şükür en büyük somut problemim işim, çözebileceğimi hiç sanmıyorum. hiç umudum yok. çok da umurumda değil.

Mezun olamıyorum, ailevi bir sürü problemim var arada kalıyorum ve ikili ilişkilerime de çok yansıyor bu durum.

Okuldan bir gün elbet mezun olucam ama ailevi konularda umudum yok.

Çok yalnızım, tek derdim o
17 senedir yalnızım, ailem bana en yakın 10 saatlik uçuş mesafesinde oldu hep
kimsem yok.

Kronik bir rahatsızlığım var. Arada uyku dönemine geçse de bazen hortlayıp yaşam kalitemi düşürüyor. İşte o zamanlar kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bu sorunumu çözemem çünkü bilinen bir tedavisi yok, bu hastalık ile ömrümün sonuna kadar yaşamak zorundayım.

iş bulamıyorum, şu an çalıştığım yerde 2 aydır maaş alamıyorum ama evde oturmaktan psikolojim bozulduğu için gelip ofiste oturuyorum.

yaklaşık 10k borcum var bankalara. arayıp duruyorlar, 1 ay sonra yasal takibe gider.

ailemden 900 km uzakta yaşıyorum. yaşadığım yerde sevgilimden başka arkadaşım dostum kimsem yok

en büyük sıkıntım ev arayıp bulma sürecim şu an için, taşınma vs işleri gözümde çok büyüyor. bir de ayak bileğimi sakatlamıştım o beni korkutuyor ya tam iyileştirmeyi beceremezsem diye. bunların ikisi de geçici şeyler. başka bi sıkıntım yok neyse ki.

çalıştığım şirket tam akp kafası ile yönetiliyor, dolayısıyla işimi sevmiyorum.

ağustosta evleniyorum, ev bulma yerleştirme alma yapma dertleri var, tamamen stres dolu bir dönem.

iş değiştireli yaklaşık 4 ay oldu yöneticimle sıkıntı yaşıyorum. umudum kalmadı yeni iş bakmaya başladı myavaştan.

Çok çalışmak.

Çözülecek bir şey gibi durmuyor. Maalesef (bkz: çalışmak özgürleştirir).

Sağlık sorunları.

İnanıyoruz iyi olacak.

- üç ay içinde benim için hatırı sayılır derecede para biriktirmem gerek.
- dikkat bozukluğu. okula ve işe dair sorumluluklarımı yerine getirmememe yol açıyor.
- babam
- en yakın arkadaşlarımla aramış bozulmuş olması

Hoşlandığım kız var. Karşılık bulma ihtimalim %32.5 falan.
Okulum uzuyor, arkadaşlarım mezun, yalnız kaldım seneye. Umut falan yok, olan oldu.

Pectoralis Major tendon rüptürü.

ailemdeki insanların borçlarının tavan yapması her gün daha kötüye gitmesi ve bunun için sürekli matem havasında olmaları.

iş bulamıyorum diye üzülenler bunu düşünüp şükredin, bulursunuz inşallah

En büyük sorunum iş, belki kısa süre içinde bulabilirim ama hala istediğim iş olmayacak.

şüşkoluk.

çözebileceğim konusunda büyük umudum var zira ağustos sonunda tekrar okula, dolayısıyla sosyal hayata döneceğim. bu otomatik olarak daha az yemek, daha çok hareket etmek demek. üniversiteye başladığımda taş gibi heriftim, o zamana kadar da hiçbir şekilde kilo problemi yaşamamıştım. sonra yaşadığım psikolojik problemler, aşırı yeme isteği, evden çıkmama, özellikle yurttayken "ulan gece karnım acıkırsa bi şey yiyemem" düşüncesiyle vücudun ihtiyaç duyduğundan çok daha fazlasını yeme vs. derken iğrenç bir şey olup çıkıverdim.

şu an bu duruma zemin hazırlayan her şeyden uzaklaşmış durumdayım. geçen 20 günlüğüne annemin yanına gittim mesela. ekstra dikkat göstermediğim, gece koca tencere makarna yiyip kola içtiğim halde 4 kilo verdim. neden? çünkü aç değilken öküz gibi saldırmadım. gün içindeki yemeklerimde, "gece acıkırsam bir şey yiyemem çünkü her yer kapalı" düşüncem olmadığından, ölçülü kalabildim.

o açıdan, hala büyük ümidim var çünkü "normal" olan zaten bu değil. şartları normalleştirdiğimde, ben de normale dönerim diye ümit ediyorum. duyurudan/sözlükten kızlara yürümeyi, önüme gelene dickpic göndermeyi (sürpriz olarak değil tabii ki) çok özledim. insan şüşko olunca kendini her anlamda yarım hissediyor. karşı cins senden hoşlanacaksa bile sen kendi özgüvensizliğinden yanaşmıyorsun mesela. ne bileyim çok çabuk yoruluyorsun. hepsinden önce, sağlıksızsın. hep giydiğin şeyleri giyemez oluyorsun. sürekli olarak aklının bir köşesinde "lan bunu yesem mi yemesem mi?" tedirginliği oluyor. yemesen aç/eksik, yesen yenilmiş hissediyorsun.

ama bitti. istanbul'dan da, yurt ortamından da ayrılıyorum. biz bu yola kefenimizle çıktık. SEKS GERİ DÖNÜYOR.

çevrem ve ben ilişkisi. arkadaşlarım çok çeşitli yerlerden ama ben sadece bir gruplayken kendimi kendimmiş gibi hissediyorum. ilerde evlenirken kimleri çağırırım diye düşündüğümde sadece o arkadaşlarımı çağırırım diyorum. 10 sene sonra görüşmek istediğim arkadaşlarım sadece bu kişiler. bir yerde kesip atmam gerekecek diğer grupları, nasıl yapacağım bilemiyorum.

bir diğeri ise ( pek sallamasam da) çalıştığım yerdeki ortam. şöyle ki, sabah uyanıp sözcü gazetesini okuyup onun üzerinden saatlerce muhabbet eden insanlarla dolu. bir insan nasıl sözcü okur aklım almıyor...

Düzensiz uyku, düzensiz beslenme dolayısıyla sağlıksız yaşam tarzim. Sigarayı çok içiyor olmam. Angarya işlerin zamanımin çoğunu aliyor olması. Kpss. Yalnız ve yalıtılmış hissediyor olmak. Kendimle surekli bi mücadele içinde olmam. Sağlıksız hissetmem. Aklı dengemi koruma çabaları, kabuslar. İç dengemi bir turlu kuramamam, negatife karşı yoğun hassasiyetim. Ailevi meseleler. Ekonomik sıkıntılar. Kemik bi arkadaş cevremin olmaması.

Resmen pandoranin kutusunu actirdin.

para

Teorik olarak çok güzel bir hayatım var, İzmir'de yaşıyorum. İşim maaşım falan iyi gayet(daha iyisi size olsun). Ek olarak orkestrada çalıyorum, motorla geziyorum vs. "Derdini s.keyim" diyeceksiniz belki ama içimde hep bi boşluk var tatmin olmayan sebebi nedir bi fikrim yok. Ankara'ya ailemin yanına mı dönsem yoksa İzmir'de devam mı etsem bunun ikilemi var kafamda sürekli. 30'una geldiğimden midir nedir kafama uyan birisini bulsamda hayatım düzene girsin istiyorum inceden.

Matematik bölümünü bırakıp makine mühendisliği kazandım. Neredeyse 3. sınıfa geçecek olmama rağmen normalleşme sürecine giremiyorum. Üzerimde hâlâ sınava hazırlandığım yılların etkisi var. Türkiye'deki üniversiteler liseden hâllice olduğundan sanırım bir süre daha inek modunda dolaşacağım. Bir türlü sosyalleşemiyorum. Zorunluluk olmasa dışarı çıkmam gibi. Bir antrenmanlarıma gidiyorum, bir de okula. Bir kafede saatlerce oturacak kadar salmak istiyorum kendimi.

kız yok, umudum yok , çünkü para yok

kendimi cok yalnız hissediyorum, 33 gün önce sevdiğimden ayrıldım, toparlayamıyorum kendimi, haftada 3 gün işe gitmiyorum, beni sevdikleri icin göz yumuyorlar ancak kovulmam an meselesi ve cok da şeyimde değil, mayışı alkole yatırıyorum 1 aydır, 1 aydır hastalıklar peşimi bırakmıyor, normalde zevkle girerdim mutfağa, mutfak şu an paket servis ambalajlarıyla dolu, akşamları canım sıkılınca kalkar evi temizlerdim, severdim bunu özenirdim şimdi 2 haftada 1 annemi cagırıyorum anne gel yoksa belediye gelecek diye. gömlegimin ütüsünü dahi yapacak motivasyonum yok. günde 2 paket sigara içiyorum. bademciklerim şiş, saçlarım papaz oldu berbere gidesim yok. gülesim yok. gözlerimin feri söndü.

öliyim ben ya en iyisi :\

Mezuniyet sonrası düşülen boşluk ile özel hayatta problemler birleşince son bir senem iğrenç geçti. Bu hafta sonu moda sahilde hayvan gibi yayılırken artık olayların değiştiğini, keyiflerin yerinde olduğunu fark ettim. Ne güzel lan.

Kendimi biraz yalnız hissediyorum bazen. En büyük hatta tek problem o sanırım şuan hayatımdaki. Bir şeyler paylaşabileceğim birisi olsa hayatımda her şey daha güzel olurdu sanki. Çözme konusunda umutsuz değilim, olmam için hiçbir sebep yok zaten ama zorlamıyorum da. Bir arayış, hadi artık tarzı bir çaba içinde değilim.
Ha bir de ödev yazmaya başlamam lazım birazdan, canımı sıkmıyor değil.
Gelmişken bir de şarkı vereyim belki keyiflendirir
www.youtube.com

Yaz ve sıcaklardan hiç hoşlanmıyorum. Bir an evvel Eylül gelsin istiyorum. En büyük olmasa da en öncelikli sorunum bu.

sosyal anksiyetem yeniden ortaya çıkmaya başladı sanırım

Ahahaha anacım efsaneymiş.

Cinsiyet K
Sevmediklerim "sı" ile bitenler ve tabii ki "piremses"

Sevdiklerim de ismimle olanlar.. lcham der mesela arkadaşlarım bile, bence çok tatlı bi söylem :)

Hoşuma gidenler: İsmimle hitap edilmesi
Hoşuma gitmeyenler: İsmim dışında her şey

K

ismimle hitap etmesi hoşuma gidiyor.
canısılar beybisiler aşkısılardan nefret ediyorum. bazen sinir olduğumu bildiği için "beybisiiiii" diye sesleniyor.

samimi bulduğum tüm hitaplar hoşuma gidiyor benim. öyle ıyy onu demesin derdim yok pek sanırım. geçmişte aşkım lafından hiç hoşlanmazdım ama gerçekten çok sevdiğin adam dediğinde hoşa gidebiliyormuş. samimi bir şekilde söyleniyorsa böcek bile güzel gelebiliyor bana. gerçi ben samimiyet konusunda hepten ince eleyip sık dokuduğum için ancak gözüm kör olmuş derecede seviyorsam hoşlanıyorum bu tarz hitaplardan.

Hoşuma giden: İsmimle hitap edilmesi.

Gitmeyen: Kızım.

İsmimle hitap etsin mümkünse. Aşkım, bebeğim, hayatım gibi olan hiçbir şeyi sevmiyorum.
Belki ismimin yanına -cım, -iş ekleyebilir.

Ama ben hitap ederken çok saçmalıyorum. Beybilito, minnoş, bebeksi falan bile derim.

K

Şu ara birkaç kere "aşkım" duydum, hayatını aşkım demeyi basitlik olarak görenlerle harcamış biri olarak çok hoşuma gitti. Aşkım çok hoşmuş.

Kadın cinsiyim.

valla bi dönem en yakın arkadaşına mercimek çorbası olarak seslenmiş birisi olarak abicim, hacım veya arabesk hitaplar haricinde hoşlandığım kişinin her hitap şekline tavım ben. vay efendim sadece ismim olsun, yok işte aşkım demesin vs. heç şeyimde olmaz. 1,5 iskenderim diyebilir, ayıcığım diyebilir, rospu çocuğu diyebilir, eşşoleşşek diyebilir... ha şimdi aklıma geldi, sonu -iş veya -oş'la biten ılık şeyleri de sevmiyorum. tontişim, aşkitom vs. hani bu tip hitap şekilleri normalde komik gelir bana, "AAYY İĞREANÇ" demem ama bana karşı kullanılmasını istemem.

erkeğim bu arada.

hoşuma gitmeyen:
fıstık
hayatım
güzellik
canım

bi kere bir önceki ex laf arasında gayriihtiyari 'gülüm' demişti, o hoşuma gitmişti bak :)

canımı sevmiyorum. anacım da diyebilir ama canım olmasın.
canısılar beybisiler aşkısılar diyenim olmadı mümkünse de olmasın.

güzelim, fıstık, bebek diyebilir. yavrum kelimesi de gayet hoş. ne istiyorsa onu desin nutellam bile diyebilir ama yapmacıksız samimimyet mühim.

şuana kadar hiç aşkım demedim ama yerinde ve nadir kullanılırsa o da şahane olabilir.

Gülüm yavrum demeyi severim. Gülüm gayrı ihtiyari çıkıyor bazen seviyorum da bu lafı.
Bi kere paşam diyordu bi hatun muaha çok tuhaf gelmişti. Bana canım hayatım falan denebilir ama ismim daha iyi sanki.

Anacım'ı çok kullanıyorum günlük hayatta, muhabbet içinde kullanıyorum.
in vino veritas + 1
Sevmediğim hitap yok bulamadım. Düşündüm ama rahatsız eden bir şey bulamadım. İçten geliyorsa her şeyi sever, her şeye gülerim. En yakın arkadaşım Mahsun Kırmızıgül vurgusu ile "Belalım, yaban çiçeğim" der (ki ezelden rock'çıdır), her duyduğumda kahkaha atarım. Abim bana "hacı dayı", oda arkadaşım "hacı abi" der; herhalde bir hacılık auram mı var, neyse artık. Diğer oda arkadaşım "beybigül, beybican" der. Patronlardan biri "civciv", başka bir patron "tatlış" der. Düşününce, ismimi kullanan pek yok galiba. Ama seviyorum hepsini. İçlerinden gelmiş öyle demek veya o an onu yakıştırmışlar öyle. Her türlü eheheehe diye sırıtırım ben.

Sevgili açısından da içten gelen her şey götürür beni. Dalağım, böbreğim'e kadar yolu var. Aşkım da derim, saldırasım geliyorsa ş harfi, içim gidiyorsa m harfi uzar.

Bebeğim, gülüm, yavrum üçlemesi dışında (bunlardan üretilen kelimeler de dahil) kalan hitaplarla ilgili pek sorunum yok. Bu üçünden de en antipatik gelen kelime, bebeğim. Koskoca insanlara bebeğim demek kadar saçma bir şey yok bana kalırsa.

K.

hic hosuma gitmeyenler: hatun(um), -si ekiyle bitenler, prenses, gulum, yavrum.

duymayi tercih etmeyeceklerim: hayatim, canim, fistik/fistigim

hosuma gidenler: ismim, ismim + iyelik eki "sacdemetim" gibi.

bir de bence hitapta en onemlisi cok abartmamak. yani oyle her gun her dk degil de arada bir, boyle sevgi dolundugunda falan "canimin ici", "sevgilim", "bebegim" gibi sozler hosuma gidebilir ve anlamli gelebilir ama her cumlenin basina sonuna kondugunda anlamsizlasiyor.

Genel olarak ismim ve ismimin türevleri ile hitap edilmesini tercih ederim geriye kalan tüm hitaplar inanılmaz derecede itici geliyor. En deli olduklarım da çıtır, hatun, fıstık falandır. Prenses, aşkım, minnoş ve ponçik türevlerini hiç söylemiyorum. Prenses lafını sadece annemden duymayı severim, sanırım düz bir insanım :/

İsim yeterli. Bahsi geçen hitaplar yapmacık ve bu sebeple tiksindirici geliyor.

ne söylediği değil, söyleyen hoşuma gidiyor

Hiç hoşuma gitmeyenler:

- sı diye bitenler (aşkısı, canısı.. )
- herhangi bir şeyin her cümlenin başında ya da sonunda kullanılması (aşkım, sevgilim dahil.)
-

Hoşuma gidenler:

- nefesim
- ömrüm
- ütopyam :)
- şapşik
- (sırf söyleyenden ve söyleme şeklinden ötürü keyiflenebildiklerim de oluyor. (salak, aptal, at gibi..)

gerçi soru başlığı "bizim duyduklarımız" ama ben bir tane de kendi kullandığımı söylemek isterim. son kız arkadaşıma arada coşarak "cici" derdim. "çok cicisin" falan. bir tek bunu sevmezdi. ben de anlam veremiyordum sevememesine. "kocaman kadına cici diyo ya" diyordu. ki yaşı 25 idi. :) bana böyle parıltılı, narin bir anlam veriyor cici. o yüzden kullanıyorum. sanırım onda çok farklı bir şekilde tanımlıydı. neyse.

Oğlan kişisiyim. (bunu da konunun ışığında bilerek böyle söyledim. kullanmayı severim. eşcinsel değilim yoksa. bununla onların anlaşılmasını da sevmiyorum. gayet güzel bir kelime bence "oğlan")

ismimle hitap edilmesinden nefret ederim çünkü ismimden nefret ediyorum,
ismim dışında herşeye okeyim

Erkek arkadaşımın her türlü hitap edisini seviyorum. Aşkım falan dese bir tane yabistirir miyim kestiremiyorum :) neyseki demiyor.

manitama muhtar diyorum

sadece adımla hitap edilmesi hoşuma gidiyor.
-bebişim, aşkısı iğrenç .

gokhan atestepe +1

Fıstığım diyen bi sevgilim vardı, öyle içten doğal söylerdi ki anında affederdim. Konu ne olursa olsun.

+ Akşam gelemicem...
- Neden? Niye? Nasıl?!*
+ İşim çıktı fıstığım benim, müşteri geldi vs vs...

Bi başka sevgilim ''meleğim'' diyodu. İğreniyorum bu hitap şeklinden meleğim ne ya. Iy. (Zaten uzun sürmedi)

Meleğim, Güzelim sevmediğim hitaplar.
İsmimle hitap edilmesini tercih ederim.

ben kişiye özel hitaplar kullanırım genelde, bir sevgilime dediğim şeyi bir başkasına dememişimdir bu yüzden. bunun sebebi genel geçer hitapları kullanmayı sevmemem, yukarıdakiler gibi; samimi gelmiyor hiç biri. çok sevilen ve ilişkide yeri olan bir hayvan varsa ya da herhangi bir hayvan karakteristiğine benzeyen bir özelliği varsa kullanırım. aynı şekilde sevdiği, ilişkide bir dizi/film karakteri de olabilir; asıl olay bir anlamı ya da çağrıştırdığı bişeylerin olması. tabii bunlar aşksal sevgi bildiren hitap konusu için geçerli; onun haricinde günlük arkadaşlarıma kullandığım "keke, kanki, panpiş, hacı, abi" gibilerini elbet kullanırım.

bana edilen hitap konusunda isimden fazlasını talep etmem ama yukarıda bahsettiğim gibi kişisel bir şey demek istiyorsa der, çok sorun etmem.

fenerbahçe üzerine kurulan küresel komplo.

orospu çocuğu hakam euroleague yaktı bizi resmen.

aynı şey beşiktaşa yapılsa ne taşak geçilirdi sözlükteki orospu çocuğu troller tarafından.

@makarnaodka
@jimmy mcnulty

tamam


@nothing in my way
fenerbahçe orda türk halkını temsil ediyor

euroleague'i bilmiyorum da, uefadaki çok barizdi ve hata olarak adlandırılabilecek türden değildi.

nedeni çok büyük ihtimalle siyasi. fenerbahçe ile ilgili değil. bir türk takımı olması nedeniyle.

bunun fenerbahce ile veya turk takimi olmasiyla alakali degil diye dusunuyorum. cska her sana eurleagueda en azindan final fourda. arkasi cok daha saglam. cevresi daha genis. yaltakcisi cok. kimse cska ile papaz olmak istemez

Lamonikka baya degismis mac yonetimi olarak. Isin icinde bir sey aramak gibi art niyetim yok ama ilerde bir sey cikarsa sasirmam. Putin baski mi yapti nedir ?

taraf tutan hakem fenere 40 serbest atış vermez. taraf tutan hakem faul hakkını bir an önce doldurtturur. ki fener gibi aşırı sert savunma yapan takım son 2 periyod faul hakkını sona kadar doldurmadı bile. steps denilen pozisyonlarda steps yok. elbet birkaç hatalı karar var ama sadece bu maçta yok her maçta var.

ek not: maarkoşvili'nin elini vurup, top çalıp gelen şampiyonlukta sevindi fener, bu yaşanılanları fazlasıyla hakediyor. çok büyük ah aldınız çok.

@monicapp +1

hakem art niyetli olsa 23 sayıdan geri dönebilir miydiniz? alma mazlumun ahını demişler 2006'dan beri looser'sınız.

hhangi loserlik ve hangi mazlum? ne diyorsun aga?

şikecilere karşı antipatisi olabilir hakemin.

yabancı spikerle izledim maçı ve maçtan sonra sözlüğe ve sosyal medyaya bakınca hakem doğradı yazılarını gördüm. hiç aklımdan böyle bişey geçmemişti. bence spikerlerin gazına geliyorsunuz. murat murathanoğlu anlattıysa hele ota boka hakkımız yeniyor ağlaklığı yapmıştır.

hakemler artniyetli olsa vesely'nin temiz ama çok zor farkedilecek bloğunu faul çalarlardı çok rahat bir şekilde.

türk takımı dediğiniz, yorumcunun sürekli ay yıldız dediği takımda türk oyuncular neredeyse süre alamadı. hangi ay yıldız, hangi milli duygular. bunu geçelim, hakem hataları her yerde oluyor, sadece size değil galatasaraya beşiktaşa da trabzona da. bir dönem hatem hatalarından az ekmek yemediniz o yüzden ağlamamak lazım.

offf su şikecilerin hakemden şikayet etmesi öyle hoşuma gidiyor ki <3

avrupa geçmişindeki şaibeli olaylar yine şaibeli biçimde 'temizlenmis' takimlari vitrine çıkarıp diğer toplumlarin ahlakini bozmak istemiyor. :)

Ya onu bunu bırak sikko bir basket maçı nasıl beşiktaş şampiyonluğunun önüne geçiyor aga ya. İki haftadır basketin b'sini bilmeyen basket sevdalısı oldu. Bu ne hırstır amk.

@nothing in my way,

ezikliğin baki olduğunun kanıtısın resmen. avrupa basketbolunun en prestijli kupasının finalini oynuyordu fener, o yüzden olabilir mi? sen de haklısın tabii, 100 yılda bir şampiyonluk gördüğünüz için sizin daha çok ilgi çekmeniz mantıklı olurdu.

ayrıca konuyla ne alakası var bunun butthurt kardeşim, burada beşiktaş'la ilgili bir şey mi söylendi? konu euroleague, fenerbahçe ve hakemler. sen ne ayaksın?

tüm dünyada takım başarı gösterdiğinde taraftarın ilgisi artar, siz "sevinmek için sevmedik" diye takla atan kolpacı güvercinler olduğunuz için bunları bilmiyorsunuz tabii. seneye 6'ncı olsanız bugün BEŞİKTAŞIM OLEY diyen adamların yarısı ortadan kaybolacak, gelmiş burada türk halkının desteğini alan bir takıma laf çakmaya çalışıyor.

avrupa kupası finali diyorum birader. fenerbahçelisi değil galatasaraylısı, beşiktaşlısı da destekledi fener'i dün. gelmiş "basketbolcu oldunuz şimdi" diyor ahaha. beşiktaşlı kafası harbi bambaşka ya, hayatımda böyle bir tipleme görmedim ben.

@der meister lan beyinsiz ergen sezon başından beri beşiktaşla ağlıyor diye dalga geçip duruyorsunuz. almadığınız ah kalmadı lan artık. şikeci başkanınız beşiktaşa doping kontrolü bile yaptırdı. şimdi hakem diye ağlarsanız millet götüyle güler kusura bakma artık. şerefli üçüncü diye dalga geçerken şerefli ikinci oldunuz. boşver sen git fm oyna açılırsın biraz:)

ben fenerbahçeli değilim. neyse ki beşiktaşlı veya avrupa kupası finalini "basket maçı"na indirgeyecek kadar şuursuz ve zavallı da değilim. sen de soda iç istersen, gazını alsın.

takımı lig şampiyonu olmuş, adam burada avrupa finalini kaybetmiş takımla uğraşıyor hala. ondan sonra bir şey deyince de "tinerci diyosunuz!!11!" oluyor.

@nothing in my way

ahahahaha adam sıkko basket macı dedı avrupanın en buyuk kupasına. tabıkıde spor toto super lıgın onune geçecek.

bu salaklar fb cl finalinde barcelonaya yenilse yine hahaha loser diye sevinecekler. bunların çapları bu.

200 den fazla ülkede canlı yayınlanan bir organizasyonda, dünyanın dört bir yanında fenerbahçe izlendi. dünyada basketbolla ilgilenen kim varsa bu kulübün adını biliyor. sizin o şampiyonluğunuzdan arka arkaya 8 tane olması gerekir ki fenerbahçe'ye yetişebilin.

adamların sevinci bile fenerbahçe'nin başarısızlığına bağlı. sonra niye bize ağlak diyorsunuz oluyor. hahah.

bende de öss ve yeterlik öncesi olmuştu.

tee o zamanlar hocam demişti ki aylarca öğrendiğinizi bir günde unutmazsınız merak etmeyin.

Herkese oluyo o, dert etme. Deneme çözmeye devam :)

sınavdan 2-3 gün önce çalışmayı bırak ve zihnini açık tutacak ama yormayacak şeylerle uğraş bence. ne bileyim puzzle olabilir, kitap okumak olabilir, bunun gibi şeyler. ben hayatımda hiçbir zaman bu kadar yoğun tempoda bi' şey yapmadım ama sınav stresi yüzünden böyle tepetaklak gidip de sınav esnasında mala bağlayan çok insan tanıdım.

hani hiç çalışmamış olsan son 2-3 gün aban derim ama 4 aydır sıkı çalışıyorum diyorsun. iki günde bildiklerini unutmazsın ama zihnine kendini tazeleme fırsatı vermiş olursun. sınava daha dinç, daha ayık, daha berrak gafaynan girersin.

yok

digiturk'te en ucuz tek maç 20 lira olur. fenerbahçe-cska maçını premium üyelikle izleyebilirsin, o da aylık 13 lira.

Batman live sports yaz izle.

"kuran çarpsın düzgün çevireceğim" diyolarmış gibi geliyor bana hep

www.nasilolunur.net

meslek standardi getirilecek, sadece mutercim-tercumanlik ve ceviribilim mezunlari olabilecek diyorlar ama ne zaman olur bilmiyorum. yine bence degil yeminli, herhangi bir yerde cevirmen olabilmek icin mutercim-tercumanlik ya da ceviribilim mezunu olmanin gerektigini soyleyebilirim. filoloji de kurtarmaz.

tanıdığım 10 tercümanlık bölümünden tercümanın 9undan daha iyi çevirenler başka bölüm mezunları..

dil bölümü mezunu olmak da şart filan değil ben fen fakültesi mezunuyum. mühendislik mezunu olan dünya kadar yeminli tercüman var. hukukçu ve işletmeciler daha fazladır belki.

sebep de şu ki yeminli terücmanlık diye bir meslek tanımı yok. meslek değil bu sadece noterde edilen bir yemin, verilen bir belge. noterin kafasına göre verdiği bir belge...

ingilizce için şu devirde lise mezununa -tanımadığı bir noter !!!burası çook önemli!!!- durup dururken bu yemini ettirmez; dünya kadar üniversite mezunu var, tercüme onaylayan her noterin yeminli 3-5 tane terücmanı zaten var, seninle uğraşmaz.. Fakat diyelim ki urduca biliyorum, arnavutça yok afrikaans biliyorum ama lise mezunuyum çünkü ilgili ülkede okudum liseyi gibi bir şey dersen gayet de olur.

Ben tercümanlık mezunuyum, dil bilmeyen insanlara adamına göre yeminli tercüman belgesi veren noter bana vermedi. Şansını deneyip, noterleri gezmelisin.

ayrıca yeminli tercüman olmanın bir numarası yok. senelerdir yeminli tercümanım yüzbinlerce sayfa çevirdim. toplamda 10 sayfa kaşelemişsem ancak o kadardır...

eskiden de yoktu da artık hiç yok noterler tahsil ettikleri ücretlerden tercümanın payını sene başından beri vermiyor. (eskiden bir kısmı veriyordu) zaten veriyor da olsalar onu büro alıyor. ingilizce için yeminli tercümanlık hiç bir şey fark ettirmiyor. tercümeyi yapan başka, kaşeleyen başka, yeminli tercüman diye mührü olan başka kişi -sürekli bu böyle.

nadir diller için durumlar farklı olabilir, bişey diyemiyorum.

Lise mezunu olup da o ulkenin dilini cok iyi nildigini kanitlarsan da veriliyormus.
Mesela italyan lisesi mezunlari maturita yapinca ya da alman mezunlari abituru yapinca filan. Ama emin degilim.

Zaten tercumanlik mezunu olanlar genelde cok kotu ceviriyor bence :/ (linc etmeyin, ingilizce ogretmenlerinin cogunun ingilizce konusamadigi bi ulkede tercumanlik okumus insanlar sonucta)

kuehles blondes tercümanlık mezunu olup yeminli tercümanlık belgesi alsanda yapamıyorsan zaten hiçbir şekilde tutunamazsın bu sektörde, yapamayan birini yeminli tercümanlık belgesi kurtarmıyor ne yazık ki.

Ayrıca yemin zaptı tercüma bürosunda kalıyor, iznin olmadan da imzanı kullanıyorlar.

ilk etapta jüri oyları açıklanıyor. bu, alıştığımız eski formata benziyor. atıyorum letonya'ya bağlanıyorlar, letonya'nın sunucusu şirinlikler yapıyo falan TWELVE POINTS GO TOOOO diyo. bu olay. yalnız bi fark var: burada sadece 12 puanı açıklıyolar, nispeten hızlı geçiyolar yani. 1-2-3-4-5-6-7-8 ve 10 puan ekranın sol tarafında görünüyor, tablo ona göre değişiyor. puan veren ülkedeki apla/abi sadece 12 puanı açıklıyor.

bu aşama bittikten sonra da biz ölümlülerin oylarına geçiliyo ama bu kısımda kimseye bağlanmıyolar. puanlar en azdan en çoğa doğru dağıtılıyor sırayla. örneğin, çek cumhuriyeti 46 ülkeden toplamda 7 puan almış olsun. en azı bu diyelim. en başta çek cumhuriyeti'ne 7'yi ekliyorlar. böyle devam ediyor.

böylelikle en çok puanı alan ülke en sona saklanmış oluyor, bugün ukrayna'nın yaptığı gibi geriden gelip çat diye en tepeye zıplayabiliyorsun. tek seferde 350-400 puan geliyor yani, o şekilde bir sistem yapmış keratalar.

Patlamaz. 3 yıldır kullanıyorum 1-2 maç dışında patladığını görmedim. Eğer internetinde bir problem yoksa hiç sıkıntı olmaz.

himmet dayi +1.

yıllardır kullanıyorum digiturkplay'i, bir veya iki kez patlamıştır şu ana kadar. kaldı ki en iyi bağlantım, ttnet'in standart dandik 50gb sonrası 3mbit'e düşeninden, ki ben o kotayı ilk 3-4 günde doldururum genelde.

millet nasıl izliyor, ne yapıyor bilmiyorum ama ben sadece maçları değil çatır çatır televizyonu da digiturkplay'den izlerim yıllardır. gayet temiz.

benimle

benimle konuşma

beni hiç karıştırma zaten...

yav gören de devrim oldu zannedecek, ekşi direnişi ne allasen. kanzuk denen lalenin sözlüğü kafasına göre kurcalamasına sinirlenen bazı yazarlar (ben dahil) entry'lerini sildi, bunların çoğu bıraktı, bir kısmı da benim gibi "fırsattan istifade hesabı temizleyek" dedi ve yazmaya devam ediyor.

Der meister +0.5
Direnişin bir iki kazanımı oldu:
1. yazdıklarım ekşi şeylerde yayınlanmasın butonu geldi
2. tek tema yerine farklı temalar kullanımının önü açıldı
3. ekşi normalleştirici ile tanıştık.

Eskişehir veya Çanakkale. Fikirlerime ve hayat görüşüme uyuyor Eskişehir son dönemlerinde biraz bozsada özellikle son belediye seçimlerinde ne kadar nankör bir halk olduğunu kanıtladılar Yılmaz Hoca'ya karşı. Bizim adama s.ken yarıyor onlarda haklı gerçi.

sinop, ülke için gereğinden fazla iyi bi şehir.

çanakkaleyi biraz güneye taşıyıp oraya yerleşirdim.

İstanbul çünkü Beyoğlu gibi yerleri seviyorum.

İstanbul cunku kadikoy.

balıkesirin deniz kenarında olan ilçelerinden birinde.

İstanbul cünkü kendisine aşığım.

direkt semt ismi vereceğim, ya da her ne deniyorsa: değirmendere. kocaeli/gölcük'te olan.

niçin seçerdim çünkü şehir hayatını sevmiyorum ama öyle kalkıp köye yerleşebilecek birisi de değilim. değirmendere sessiz, sakin, kendi halinde bir yer. ben şehir ya da aksiyon isterim dersen kocaeli merkez 1 saat, istanbul kendi araban varsa 2 saat. denizi, gölü, dağı taşı yine maksimum 1-2 saat mesafede. güvenli bir yer. cehapelisi bol. akşam yürüyüşüne çıkıp da namazını camide kılan kadın da görebiliyosun, mini etekli seksi hanım da. boka batmış türkiye'de "hade len o kadar da değil" diyebileceğim ne varsa değirmendere'de gördüm açıkçası, çok tatlı bi yer. üstelik izmirlilerdeki gibi trip de yok haliyle çünkü çoğu kişi adını duymamıştır bile değirmendere'nin.

anam ve kardeşlerim orada yaşıyor, ben de türkiye'de kalırsam kesinlikle orada bulunmayı istiyorum. hatta bazen keşke petrollü kimyalı bi şey okusaydım da tüpraş'ta çalışsaydım diyorum. müthiş olurdu yahu.

bunun dışında belki eskişehir, adana ve malatya olabilir. malatya'ya garip bi sempati duyuyorum. asilov gibi soğuk iklimi çok severim. malatya hem doğuda, hem nispeten güvenli hem de büyük şehir. benim gibi asosyal ve lifeless bir it için ihtiyaç duyulabilecek her şeyi sağlar sanırım.

Tabii ki Muğla :)

Yazın haftasonları deniz, kum, güneş, çam ağaçları....

Kışın haftasonları 2 saatte İstanbul'dasın. Ya da arabayla, otobüsle izmirdesin.

Kalan zamanlarda zaten iş güç olacak. Napacan şehir hayatını.

Konserde yorgunluktan ölüp, tiyatroda uyuduktan sonra napacan şehri :(

@mza, kışın hafta sonu iki saatte istanbul'da mısın? muğla'dan? u wot m8?

@der meister, Değirmendere kışın ölü bir yer.

sinop. şeriatçı itleri defettikleri için.

@der meister

uçak diye bir şeyden haberin yok galiba...

doğu karadeniz illerinden biri. özellikle artvin'de yaşamayı çok isterdim mesela.
hayatımın en azından bir bölümünü orada geçirmek istiyorum.

bursa, memleket, denizi dağı çayırı yeşilliği, içindeki tanıdıklar

adana'da mermiye kafa atmayı öğrenip xırnak'a geçerdim oradan.

@dissendium, ben zaten yazı seven hayat dolu, enerjik biri değilim ki. küçük ve sempatik olduğu için seviyorum değirmendere'yi. insanı güzel, olaysız, küçümen bi' yer neticede. kışın güzel kar yağışı da alıyor genelde. her türlü tavım yani.

@mza, uçaktan haberim var tabii de muğla'dan istanbul hop 2 saat biraz yanıltıcı oluyor. bunun havalimanına gitmesi var, rötarı var, inişten sonra geçen zamanı var, uçaktan inip şehir merkezine gitmesi var vs... az para değil üstelik, her canın istediğinde kalkıp gidemezsin ki çok zengin değilsen. istanbul'a hiç yakın bir yer değil yani muğla, o yüzden öyle yazmana şaşırdım. yoksa şimdi bilet alsan yarın gece new york'ta da olabilirsin yani uçak muçak bunlar süper şeyler tabii.

yapılıyor

ödeme şekli olarak kredi kartını seçerseniz yapabilirsiniz tabii neden olmasın. kurye pos cihazı getirdiği sürece her türlü kredi kartı veya banka kartıyla işlem yapılır, problem olmaz. enpara kartıyla online ödeme de yapılabiliyor ayrıca.

Eeee peki yemeksepeti.com müşteri temsilcisi bana neden yapılmaz dedi?

o anlamamıştır hocam. yapılıyor. yarım saat önce yaptım. der meister ın dediği gibi her türlü alışverişte kullanabilirsin o kartı. pos cihazı yeterli. yemeksepetine özgü bir şey değil.

neden yapılmaz dediğini bilmiyorum ama ben hem online hem de pos cihazıyla ayrı ayrı en az 100 sipariş ödemişimdir, onu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.

enpara müşteri hizmetlerini aradım. 2 defa sormama rağmen yapılamaz dedi. bende nasıl yapılamaz ya daha önce zaten enpara'nın yemeksepeti.com ile anlaşması vardı dememe rağmen yapılamaz dedi. yemeksepeti.com müşteri temsilcisi sanırım yanlış anladı beni. dediğiniz gibi yapılıyormuş ama bunu öğrenmem iyi oldu.

kitap: bi ay 0 bi ay 100 geri kalanı için meritokrasi
dergi: 20/30
film: korsan
müzik: korsan

gelir: anne baba harçlığı, 500/600 değişken

kitaba para vermiyorum 5 liraya bi tane kitap aldım okuyorum bitiriyorum gidiyorum olgunlara takaslıyorum. bazen takaslamıyor ama oçlar ama mesela 3 kitap versen 2 tane kesin verirler. böylece beleşe geliyo gibi bir şey oluyo.

dergi okumam (senmevzuistiyosun.tumblr.com)
film torrentten
müzik youtube, syotify

gelir 1.5 falan

Kitap: 300-400 arasi (hediyelikler dahil)
Film: 0
Dergi: 30-40 tl

Gelir: 6.000

Kitap 10
Dergi 5
Film 0
Müzik 0
Gelir: 600-700